Doorgaan naar hoofdcontent

Via brievenhulp naar zinvinding


Op deze Goede Vrijdag zit ik voor de derde keer als zingevingsvrijwilliger van Team Willem bij een 84-jarige dame. Was het eerste bezoek nog redelijk overweldigend door haar levensmoeheid, dit keer lijkt de lucht wat geklaard. Ze noemt het bewust een 'goede morgen' en heeft er duidelijk zin in. Wat een heerlijke binnenkomst!

Na wat uitwisselingen over de paaseitjes, de edelstenen in haar kamer en om mijn nek en ons vorige gesprek, wijst ze op een brief die op tafel ligt. 'Lees maar even voor', zegt ze. Een brief voorlezen? Nee maar, dat ken ik ergens van. Het blijkt een verslag van het gesprek dat zij onlangs had over een ondersteuningsaanbod vanuit de gemeente voor meer sociale aansluiting en betekenisvolle dagbesteding. Ik scan snel vier kantjes met persoonlijke informatie en check of ze echt wil dat ik dit voorlees. 'Ja, want als ik het hoor dan begrijp ik het beter'. Vanwege haar achtergrond vermoed ik dat er ook wat gebrekkige leesvaardigheid achter schuilt. Ik glimlach om de kracht van het universum, die een zingevende bibliothecaris in haar woonkamer heeft gezet. 

Langzaam en zorgvuldig begin ik te lezen. De brief wordt de rode draad van een wonderschoon gesprek. Soms vraag ik door op iets wat ik lees. Herkent u dit? Hoe voelt het om het zo te horen? Hier hebben wij het ook over gehad hè? Sommige zinnen of alinea's komen zichtbaar diep binnen, dan lees ik ze heel rustig nog een keer en praten we er wat op door. Soms komt ze zelf met een samenvatting van of antwoord op haar situatie in net even wat andere woorden. Ik ben verrast over hoe ze kort en bondig tot de kern komt. Haar woordenschat is misschien beperkt, maar haar gevoeligheid en wijsheid zijn dat zeker niet. Het wordt een ontroerende ochtend met een spiritueel randje. Ze voelt zich gezien en erkend en in aansluiting met positieve energie. Precies waar ze volgens haar hulpvraag behoefte aan heeft. Bij m'n vertrek drukt ze haar zachte wang tegen de mijne.

En ik? Alle moeheid, die ik de afgelopen weken voelde, is als bij toverslag verdwenen. Dit is precies waar ik de opleiding voor ben gaan doen. En ik ben gesterkt in mijn idee dat de Bibliotheek niet alleen een plek is voor hulp bij brieven lezen, apps installeren of juridische aanvragen, maar ook voor een luisterend oor bij vragen over zingeving en levensbalans. Die scriptie over de mogelijkheden van een Levensvragenloket of Goedgesprekstafel in de Bibliotheek gaat er dus zeker komen!

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...