Doorgaan naar hoofdcontent

Een scherp 2024


Er is in de afgelopen negen maanden een nieuwe liefde geboren. Langzaam, voorzichtig, met wat weeën en stuiptrekkingen in de draagtijd, maar het kijkt inmiddels verwachtingsvol de nieuwe wereld in. Die nieuwe liefde neemt natuurlijk ook nieuwe hobby's mee. Iets met veel outdoor en weinig comfort. Ik ben helemaal voor zelfredzaamheid, maar denk daarbij niet aan de bush. Grote Broer wel hoor, dus zo staat kerst ineens in het teken van een gedeelde passie voor... messen. En voor ik het weet zit ik in een foto-uitwisseling van hun hoe-overleef-ik-in-het-wild collectie. Boys will be boys.

Mijn manier van overleven gaat meer over stilzijn en voelen en aankijken. Zeker op zo'n laatste dag van het jaar. Veel om op terug te kijken en een lege kalender met nieuwe kansen voor me. Een mooi moment om m'n mystieke orakel te vragen welke stap er in 2024 gezet mag worden. Ik trek... jawel... Het Zwaard

Oké, op mijn manier sluit ik me dan maar even aan bij die mannen. En met deze boodschap op zak zou ik in 2024 - en in het wild - maar een beetje uit m'n buurt blijven.

Het Zwaard geeft de scherpte van geest, lichaam en Spirit weer. Naar boven gericht roept het de hemelse kracht aan. Wanneer het naar beneden wordt gericht, verankert het de hemelse kracht op Aarde. Het Zwaard kan worden gebruikt om te helen en als wapen. Gebruik het verstandig en dan zal het je kracht geven, dan kun je dingen aanpakken, kun je energetische banden uit het verleden lossnijden of verkeerde relaties verbreken. Gebruik het met woede en het zal snijden, steken en doden.

Je wordt uitgenodigd om je Zwaard te pakken en het te gebruiken. Je moet niet aarzelen, je tijd niet verspillen aan praatjes of het onvermijdelijke uit de weg gaan. Hemel en Aarde staan ​​op één lijn om je te steunen en een beroep te doen op je kracht, dus neem een besluit en reageer. Wees niet bang dat je anderen bezeert, grijp je Zwaard en gebruik het wijs!


Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...