Doorgaan naar hoofdcontent

Die verrekte zingeving


Ik mag met een geestelijk verzorger op stap. Om het vak te leren kennen en om ervaring op te doen als vrijwilliger voor Hart voor Levensvragen. M'n 'mentor' is net gepensioneerd en bezit een aanstekelijke dosis EigenWijsheid. Hij neemt me mee langs twee cliënten waar hij al lang over de vloer komt. Onderweg praten we over het vak en vertel ik iets over mijn achtergrond. En dat ik net m'n getuigschrift heb gekregen voor het afronden van de basisopleiding Spiritualiteit & Zingeving.

'Ach ja, zingeving', zegt hij, 'dat woord, dat zegt me niet meer zoveel hoor.' Het lijkt een beetje een holle term voor hem geworden. We zoeken nog of er een ander woord is dat voor hem beter past bij wat hij doet, maar voor ik het weet loop ik door een openstaande deur de eerste huiskamer binnen. Wat me in het daaropvolgende uur het meest raakt is hoe m'n mentor tegen het eind een inzicht tevoorschijn tovert dat de cliënt bijna verbaast en vooral lachend ontvangt. Dat korte moment van stilte en hoe zij heel even nog iets meer ontspant. Terug in de auto noem ik dat moment een Pareltje.

Het tweede huisbezoek verloopt in alle opzichten anders. Het voelt voor mij als een bijpraatbezoek, want de heren hebben elkaar lang niet gezien. Mijn aandeel gaat vooral over wie ik ben en waarom ik mee ben. Op de terugweg naar huis merk ik op dat er naar mijn idee niet zo'n Pareltje in dit gesprek zat en vraag hoe dat voor hem werkt. Was dit nou toch een 'goed gesprek' en waarom dan?

'Weet je', zegt hij, 'ik wilde sowieso weer eens horen hoe het met hem gaat. Dus ik belde hem met de vraag 'wil je wat voor me doen?' Ik vertelde dat ik een stagiaire had en dat hij me wel iemand leek die het kon hebben als er een extra persoon zou aanschuiven. Dus ik vroeg of hij jou voor mij wilde ontvangen. Ik denk dat hij vanavond aan tafel zit met een voldaan gevoel. Wetende dat hij iets voor mij heeft gedaan, dat hij er kennelijk nog toe doet. Dit gesprek geeft hem daarom vast een soort van... eh...'

'Zingeving?', opper ik.

'Tja', klinkt het mompelend naast me, 'toch weer die verrekte zingeving.'

Reacties

Populaire scribble

Een nieuw boek

En dan is het echt gedaan. Na 26 jaar heb ik afscheid genomen van het bibliotheekwerk. Na een borrel vol lieve woorden en een prachtig gedicht, mooie cadeaus en een goudmijn aan persoonlijke levenswijsheden, maar vooral heel veel warme knuffels begin ik in januari aan een nieuw hoofdstuk in een nieuw boek. Het begin Toen ik in Hengelo begon werd ik verantwoordelijk voor alle producten rondom leesbevordering in het basisonderwijs. Ik zette alles wat er al was in een mooie brochure, ringbandje erdoor en ging op de fiets alle scholen langs om kennis te maken. Ik had al snel het gevoel dat er meer 'structuur' en doorgaande lijn in dat aanbod moest komen. Dus ik nodige mezelf uit bij het huidige Cubiss voor een kennismaking met De Rode Draad . Een prachtige reeks leesbevorderingsproducten voor groep 1 t/m 8, die jarenlang de basis van ons aanbod zou worden. Ik nam al snel het halve magazijn in beslag met boeken, materialen en kratten en er kwamen meer collega's in het team om de...