Soms moet je dingen laten. Pick your battles, zeggen ze ook wel eens. De taoïsten noemen dat heel mooi wu wei, 'het niets in actie'. Leerde ik van een oud-collega, lang geleden. Sindsdien gebruik ik dit 'laten' wel vaker, in werkgedoe of relatiedingen. Onlangs ontdekte ik dat materie ook wu wei kent.
Boven de wastafel in m'n badkamer hangen vier lichtpunten. De lampjes zijn onhandig klein en er nauwelijks uit of in te krijgen. Gelukkig gaan ze héél lang mee. Een paar maanden geleden ging één zo'n lampje dood. Alweer? Dat was toch de laatste die ik had vervangen? Dus ik friemel hem in een andere lamp. Licht! Ik verwissel de lampjes. Niks. Oké, dus het is iets technisch. Een losse kabel, een kapot dingesdoosje, het zou zelfs kunnen dat het pootje van de lamp een beetje scheef zit en onvoldoende contact maakt. Hoe dan ook, mijn handigheid houdt hier op. Een monteur laten komen voor dit klein leed? Ik besluit op dat moment: drie lampjes geven ook genoeg licht. Het is goed zo.
Vanmorgen klonk er ineens een vrolijke pling... en daar sprong het lampje weer aan. Nog een beetje zoekend naar z'n sterkte in het begin, maar hij bleef schijnen. Opgeladen en standvastig na zo'n lange sabbatical. Geen idee wat m'n vriend uit het duister heeft doen herrijzen. De warmte? De eenzaamheid? Hoe dan ook, voor zolang als het duurt geniet ik van het zelfoplossend vermogen van deze materie.
Wei Wu Wei - doen door niet te doen.
And there shall be Light.
Reacties
Een reactie posten