Voor het 50+ onderhoud van m'n lichaam ben ik dit seizoen weer begonnen met zwemmen. Een verrassend verfrissende start van de dag, moet ik zeggen. Tegen alle patronen in stap ik warm uit bed m'n Speedo in en de donkere, koude straat op. Heel grappig hoe de wereld gedurende een paar baantjes trekken transformeert van slapend naar ochtendspits.
Het sportbad is ingedeeld in vier delen. Oplopend van eerste versnelling - grijs, teutend en meer dobberend dan zwemmend - naar vierde versnelling. Daar waar de borstcrawl domineert en er hulpstukken gebruikt worden voor extra trainingseffect. Nou, deze 50+ trekt zich in de derde versnelling lekker op aan die speedo's. Er zit toch meer 'waterman' in me dan ik tot nu toe in m'n horoscoop heb ontdekt.
Nadat de eerste golf zwemmers het bad alweer verlaten heeft, staan er ineens twee nieuwe mannen in mijn baan. De een met het postuur van Harry Potters Hagrid en de ander meer Bassie dan Adriaan. Terwijl zij nog even bijkletsen, tik ik tussen hun lijven in de muur aan, geef ze een goedemorgen en keer weer om. Als ik voor de vierde keer hun babbelbox onderbreek, vind ik het wel mooi geweest. 'Oké, wat gaan we doen', zeg ik uitnodigend. Hagrid moet er zelf ook wel om lachen. 'Ja, zwemmen', zegt ie. 'Goedzo, ik doe het voor' en duw mezelf weer als een 50+ speer van de kant.
Twee banen later zit mijn ritje er eigenlijk wel op en mag ik even tegen de kant uitpuffen. Met mezelf afwegend of ik er nog wat banen uit zal persen, komt Hagrid langzaam dichterbij. 'Oké wat gaan we doen', klinkt het vrolijk. Nou eh... een koekje van eigen deeg opeten, dat gaan we doen!
Reacties
Een reactie posten