Doorgaan naar hoofdcontent

De Wilde Vrouw

 


Wanneer de Wilde Vrouw verschijnt, herinnert ze je aan de essentie van authenticiteit en vrijheid. Ontdaan van alle sociale beperkingen en culturele conformiteit, houdt de Wilde Vrouw een spiegel voor aan je essentiële zelf - de ware essentie van wie je bent en wie je zou moeten worden. Ze herinnert ons aan het heldere licht in ieder van ons, dat wordt gedimd door de beperkingen die ons worden opgelegd door de verwachtingen van de samenleving. Ze herinnert ons eraan om volledig aanwezig te zijn in het leven, we moeten ons licht helder laten schijnen, ongeacht de gevolgen die we menen te zien.

DE UITNODIGING: De Wilde Vrouw nodigt je uit om goed te laten zien wie je bent en te weten dat je ware zelf wordt opgeroepen om zich bezig te houden met de wereld om je heen. Dit is het symbool dat je lang gekoesterde droom wortel begint te schieten en dat je dat moet laten zien. Je authentieke zelf past niet in een doos; het heeft de vrijheid nodig om te schitteren. Echte bevrijding komt voort uit vertrouwen in de stroom van het leven - in het besef dat, net zoals een rivier zijn oevers nodig heeft om erdoorheen te stromen, jij ook grenzen nodig hebt voor je denken en gedrag. Dit is de tijd om te vereenvoudigen, om opmerkzaam te zijn en om verbinding te maken met je innerlijke licht. Het is tijd om moed te hebben en in het licht te stappen. 

De Wilde Vrouw zegt: "Schijn helder, dans uitbundig, wees jezelf en laat de Grote Geest beslissen wat er gaat gebeuren." Je zult blij zijn dat je het gedaan hebt.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...