Doorgaan naar hoofdcontent

02.02.2020



het vuurvliegje

Het vuurvliegje wou dat hij groot en ontzagwekkend was.
Hij zat thuis voor zijn raam en keek naar de zon,
die tussen het struikgewas door zijn kamer in scheen.
Nooit meer dat verschrikkelijke je achter mijn naam,
dacht hij. Dag vuurvliegje...
Ik zeg toch ook niet dag miertje, dag neushoorntje?
Hij wou dat hij onstuimig was, onrustbarend, overdonderend,
tomeloos en nog veel meer.

Als ik eens het vuurmonster was... dacht hij.
Het verzengende vuurmonster.
Ik zou uit zijn, onopvallend mijn eigen leven leiden, misschien zelfs medelijden wekken, en dan, op een dag, op een verjaardag, als iedereen taart had gegeten, achteroverleunde, zijn ogen dichtdeed en niet aan mij dacht, dan ging ik opeens aan.

En niet met een klein vlammetje, maar met een vuurzee!
Ze zouden verbijsterd zijn! En daarna zou nooit meer iemand mij het vuurvliegje noemen. Nooit. De vuurzeevlieg, zo zou ik heten!
Dat klonk nog beter dan het vuurzeemonster, meende hij.
Hij probeerde zijn ogen te laten vlammen, maar hij wist
dat ze maar een flauwe gloed verspreidden. Nog wel, dacht hij.
Hij ging aan zijn tafel zitten en schreef een brief:


Geachte dieren,

Ik heet voortaan anders.
Ik bén voortaan anders.
U zult vreemd opkijken als u mij tegenkomt.
Terugdeinzen is wel het minste wat u zult doen.
En ook zult moeten doen!
Als u jarig bent kan ik geheel vrijblijvend
voor een vrolijke vuurzee zorgen.
En ik bedoel een vuurzee, niet een vuurzeetje!
Ik hoor van u.
En u van mij.

De vuurzeevlieg
(voorheen het vuurvliegje)

De wind greep de brief en stuurde hem naar alle dieren.
Die avond zat hij voor het raam. Dat was weer eens onberaden van mij, die brief, dacht hij. Waarom ben ik ook altijd zo verongelijkt? Ik geef toch licht en wie geeft er nog meer licht?
Ja, de zon. Maar die telt niet. En de gloeiworm. Maar die gloeit, dat noem ik geen licht geven. Verder niemand, helemaal niemand! Ze mochten het willen. De olifant, de walvis...
Hij schudde zijn hoofd, zodat zijn hele vensterbank verlicht werd. Antwoord van de dieren kreeg hij niet, want zij hadden al eerder gelijksoortige brieven van hem gekregen.


Uit: De vuurzeevlieg / Toon Tellegen, Carll Cneut (ill.) - Querido (2019)

Reacties

Populaire scribble

Een nieuw boek

En dan is het echt gedaan. Na 26 jaar heb ik afscheid genomen van het bibliotheekwerk. Na een borrel vol lieve woorden en een prachtig gedicht, mooie cadeaus en een goudmijn aan persoonlijke levenswijsheden, maar vooral heel veel warme knuffels begin ik in januari aan een nieuw hoofdstuk in een nieuw boek. Het begin Toen ik in Hengelo begon werd ik verantwoordelijk voor alle producten rondom leesbevordering in het basisonderwijs. Ik zette alles wat er al was in een mooie brochure, ringbandje erdoor en ging op de fiets alle scholen langs om kennis te maken. Ik had al snel het gevoel dat er meer 'structuur' en doorgaande lijn in dat aanbod moest komen. Dus ik nodige mezelf uit bij het huidige Cubiss voor een kennismaking met De Rode Draad . Een prachtige reeks leesbevorderingsproducten voor groep 1 t/m 8, die jarenlang de basis van ons aanbod zou worden. Ik nam al snel het halve magazijn in beslag met boeken, materialen en kratten en er kwamen meer collega's in het team om de...