Doorgaan naar hoofdcontent

Verkocht!


De meneer loopt al een tijd met de wens om een veiling mee te maken. Lekker snuffelen tussen oude spullen, je zinnen zetten op iets ludieks, bij de man met de hamer wachten op het voorwerp en dan een bod doen. Kwajongensromantiek. Dat er dit weekend een veiling was, stond dus al een tijd in z'n agenda. En de voorbereiding werd ook ingepland. Snuffelen door de online catalogus en even op-en-neer tijdens de zichtdagen. Is dat nog wat met die camera's? Passen de hoeden? Hoeveel zakhorloges zitten er precies in die kist?

Zo komen we zaterdagochtend mét biednummer mooi op tijd voor z'n eerste bod de enorme hal in. De mevrouw ziet in één oogopslag haar vermoedens bevestigd: allemaal ouwe pruttel. Ik heb niks met antiek of verzamelen. Waar een ander hartkloppingen krijgt bij een setje oude brilletjes, denk ik 'wat moet je ermee en wie stoft het af!' Zo'n verzilverde Bijbel vind ik nog wel bijzonder, maar pistolen uit de 16e eeuw?

Nee, de mevrouw pakt dat heel anders aan. Die loopt linea recta naar een herkenbare vitrine met sieraden en filtert er gelijk een paar subtiele gouden ringen uit. Niet verkocht tijdens de veiling, dus nu te koop voor de (hele lage!) inlegprijs. De twijfel tussen twee ringen lost zich vanzelf op als er bijpassende oorbellen blijken te zijn. Eenmaal, andermaal... Voordat het eerste veilingstuk van meneer onder de hamer gaat, is mevrouw al klaar!

Nee, ik heb niks met antiek en verzamelen. Maar wel met veilingmeesters die met vaart, kennis en humor vijf eeuwen aan voorwerpen voorbij laat komen. Met mensen die zonder blikken of blozen hun nummertje zwaaien en waar geen emotie van af kan als ze de gelukkige koper zijn. En met het fenomeen telefonisch bieden, waar m'n fantasie over de persoon aan de andere kant van die iphone ernstig mee aan de haal gaat.

Dat ik uiteindelijk thuis kom met een rekenmachine uit 1932 voor een liefhebber in de familie had ik niet kunnen voorspellen. Zo werd ook voor mij die eerste veiling een onverwacht avontuurlijke ervaring. Eenmaal, andermaal... voor herhaling vatbaar.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...