Doorgaan naar hoofdcontent

Tijdloos


Vakantietijd. Bijzondere tijd. Veel tijd samen en ook ieder z'n tijd voor zichzelf. Een tijd om een beetje buiten de tijd te leven. Toch ben ik aangenaam verrast als de jongste naast me komt zitten en met een stalen gezicht vraagt: "Zeg Astrid, mag ik morgen om vijf uur op staan en dan ontbijten met chips?"

Gelukkig is dit een typisch 'daarvoor moet je bij je vader zijn' gevalletje. Maar voordat ik haar doorstuur doe ik nog wel een poging tot een vrouwen-onder-elkaar gesprek. Want waarom zou je überhaupt om vijf uur op willen staan en ontbijten met chips?!

"Nou", zegt ze even serieus, "dan zit de vijf in de klok, borreltijd dus, en dan mag ik chips."
Je moet zó uitkijken met wat je zegt...

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...