Doorgaan naar hoofdcontent

Bollenbak


De laatste dag van het jaar. Een paar tradities zijn even hardnekkig als onvermijdelijk: vuurwerk en oliebollen. Klokslag twee uur loop ik over het winkelcentrum voor wat laatste boodschapjes. Het is er druk. Heel druk. Bij de oliebollenkraam staat al sinds de vroege ochtend een lange rij. Daar ga ik dus niet tussen staan, ik heb echt m'n grenzen.

Dan valt m'n oog op een tafeltje voor de etalage van Bakkerij Bart. Die zijn slim. Oliebollen kun je vandaag overal verkopen. En er staat maar één klant! Oké dan, ik geef me over en ben gelijk aan de beurt. Terwijl het meisje m'n bescheiden bestelling inpakt, komt de grote baas aanlopen met een nieuwe lading warme bollen. Ze kijkt verschrikt op als hij de volle tray neerzet. "Nog meer!?", roept ze verbaast.

We lachen allebei, de grote baas en ik. "Ja joh", zegt hij, "dit is nog maar het begin."
Nou, ik heb eigenlijk m'n buik al wel vol van deze dag. Net als zij, waarschijnlijk.

Ik wens u hoe dan ook een intieme laatste avond
en veel geluk in het nieuwe jaar!

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...