Doorgaan naar hoofdcontent

Straatkrijger


Na een weekje stilte is het een logische stap om een week de drukte op te zoeken. In Berlijn bijvoorbeeld. Echt, ik ben nog nooit zo relaxed een stadvakantie ingerold. En dat kwam het hele reisgezelschap ten goede.

Berlijn blijft bijzonder. De verhalen en monumenten blijven verbazen. Maar zoals daar op dit moment afgebroken en opgebouwd wordt, zo heb ik het nog nooit gezien. Het leverde zeker wat omweggetjes en hindernisparcours op. Gelukkig was er één hoogtepunt van herkenning. Met een glimlach.

Dik twee jaar geleden blogde ik over een nieuwe trend: yoga op straat. Over een Londense kunstenaar die een Berlijnse yogadocent had geïnspireerd tot het maken van kleine poppetjes in yoga houdingen, om die in het straatleven achter te laten. En verhip. Op de laatste dag, tijdens een mooie wandeling door Prenzlauer Berg, zag ik ineens zo'n poppetje staan. Een echte Krijger. Krijg nou niks!

Die kunst heeft alle verbouwingen in elk geval goed doorstaan.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...