Doorgaan naar hoofdcontent

Bakkerspraat


Na het afrekenen van een paar verse broodjes bij de kleinste en beste bakkerij in de mooiste stad van Nederland, heb ik nog één snelle vraag aan de bakkersvrouw:
"Weet u ook waar ik hier in de buurt een krantje kan kopen?"

Eh... een krant... nou nee, eigenlijk weet ze dat niet. Maar ze heeft een collega.
"Zeg Marie, weet jij waar je een krant kunt kopen?", roept ze naar achteren.
Er ontstaat een levendige discussie op de vroege zaterdagmorgen.

Op het pleintje hier achter misschien?
Nee, daar zit niks.
Vroeger, in de St. Annastraat, daar zat nog een sigarenwinkel. Maar dat is nu een bakkerij, dus dat wordt niks.

Dan begint de meneer achter me zich ermee te bemoeien. Ik moet naar het station.
Centraal?
Nee, Randwyck.
Maar dat is heel ver!
Ja, maar wel mooi.

Aha.
De conclusie: gewoon maar naar het centrum lopen, dan kom je vanzelf wel wat tegen.
Ik besluit deze keer de krant online te kopen.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...