Doorgaan naar hoofdcontent

Op de drempel


"En wat is dat?!", roep ik verbaasd uit, als ik bovenaan de trap ben. Ik wijs naar een berg kleren in en voor de deuropening van de badkamer, zo groot alsof er twee vuilniszakken zijn omgekeerd.

"Dat?", zegt m'n vriendin luid en duidelijk, meer tegen het meisje met pretogen in bad dan tegen mij, "oh, dat is wat je krijgt als je tegen je dochter zegt: Ruim Je Kamer Op! Want nu is het úit de kamer. En alles wat in de badkamer ligt, dát ruim mama op."

Opgroeien en opvoeden. Het valt allebei niet mee.


Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...