Doorgaan naar hoofdcontent

Inspireren


Een yogafestival in Enschede, wie had dat gedacht! Lezingen, workshops, muziek en dans en voor de über-yogi ook nog lekker eten. Ze hadden flink uitgepakt. De opkomst had voor mij wel wat groter gekund, maar ja, het is nog een beetje wennen misschien. Volgend jaar beter.

Was er een bijzondere anekdote die zich laat vangen voor dit blog? Niet echt. Wel een heleboel kleine, mooie ervaringen. Bij de zachtmoedige lezing van Johan Noorloos over zijn Inzicht. Bij de improvisorische workshop en lezing van Jan Kuiper, die me met zijn glimlach en pretogen voor eens en altijd heeft overtuigd van het levensgeluk dat yoga aan iedereen kan geven. Bij het muzikale feest van Jan en z'n band. Bij de workshop Yinyoga, die me pijnlijk confronteerde met hoe goed die yogavorm voor mij zou zijn. En bij het ligconcert van de Canto Ostinato door de 'dansende' Saskia en Jeroen van Veen.

Niks geleerd dan? Ja natuurlijk wel. Let op!

  • Soms is niet krijgen wat je wens het mooiste kado dat je wordt gegeven.
  • Gebruik je talent. Doe wat je goed kunt en inspireer anderen.
  • Ontspannen is onthechten na een periode van bezield werken.
  • Mediteren is niets anders dan in stilte wachten op je volgende gedachte.
  • Bladmuziek is nu ook al vervangen door de iPad. Het einde van de bladluis...

Namasté

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...