Doorgaan naar hoofdcontent

Dure les

Voor een verdieping van m'n geestelijke en lichamelijke ontwikkeling besluit ik een gratis proefles te volgen bij een nieuwe yogastudio. Zo'n eerste keer, in een wat onbekende binnenstad, is altijd spannend en zoeken. Dus ik neem de tijd, en de auto. De gemeente spekt haar kas met nieuwe parkeertarieven tot laat in de avond. Die gratis proefles kost me zo toch nog vijf euro. Maar goed, ik ben al blij dat ik sta.

De les is prima. Mooie balans tussen ontspanning en inspanning. Vlotte docente met een zangerige stem. Prettige sfeer in de studio en voldoende variatie in huis om lichaam en geest te inspireren. Kortom; ik kom met goeie energie weer bij de auto.

Daar heeft een kordate 'ambtenaar' een briefje achter m'n ruitenwisser gestoken. Hij stelt 'de volgende gedraging/overtreding' vast: parkeren zonder duidelijk zichtbare parkeervergunning. Dat kostbare verschil tussen links en rechts van de betaalautomaat was me even ontgaan.

*ZEN*


Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...