Op het journaal natuurlijk aandacht voor De Spelen en de medailles die ons land ook deze dag weer won. Ik druf te wedden dat Oranje sweep tot Woord van het Jaar wordt gekozen. Maar dit keer geen aandacht voor de emotionele winnaars, de sprong op het podium of een enthousiaste koning. De toon van vanavond is dat het allemaal wel een beetje veel wordt.
Dit is niet goed voor de schaatssport.
Andere landen zullen afhaken.
De kijkcijfers zullen achteruit lopen.
Er zullen minder kaarten worden verkocht.
Er moet een nieuwe wedstrijdvorm bedacht worden.
Zodat anderen ook weer een kans krijgen...
Eh, pardon?
Jaren getraind. We hopen allemaal op Goud. We leven mee met de ups en downs van 'onze' helden. En dan is het succes ineens toch wel een beetje veel?
Oké, ik ben geen sportkenner. Misschien is dit een terechte discussie die gevoerd moet worden. Maar zullen we daar even mee wachten tot die helden al hun races hebben gereden, al hun verdiende medailles hebben ontvangen en feestelijk zijn onthaald in hun land en stad?
Lijkt me wel een soort van fair play.
Reacties
Een reactie posten