Doorgaan naar hoofdcontent

Teveel


Op het journaal natuurlijk aandacht voor De Spelen en de medailles die ons land ook deze dag weer won. Ik druf te wedden dat Oranje sweep tot Woord van het Jaar wordt gekozen. Maar dit keer geen aandacht voor de emotionele winnaars, de sprong op het podium of een enthousiaste koning. De toon van vanavond is dat het allemaal wel een beetje veel wordt.

Dit is niet goed voor de schaatssport.
Andere landen zullen afhaken.
De kijkcijfers zullen achteruit lopen.
Er zullen minder kaarten worden verkocht.
Er moet een nieuwe wedstrijdvorm bedacht worden.
Zodat anderen ook weer een kans krijgen...

Eh, pardon?
Jaren getraind. We hopen allemaal op Goud. We leven mee met de ups en downs van 'onze' helden. En dan is het succes ineens toch wel een beetje veel?

Oké, ik ben geen sportkenner. Misschien is dit een terechte discussie die gevoerd moet worden. Maar zullen we daar even mee wachten tot die helden al hun races hebben gereden, al hun verdiende medailles hebben ontvangen en feestelijk zijn onthaald in hun land en stad?

Lijkt me wel een soort van fair play.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...