Doorgaan naar hoofdcontent

Aquarel


Dit is een aquarel: een schilderij van waterverf
op dik karton. Ik wist niet wat ik wou toen ik
eraan begon en nu het af is heb ik er nog
het raden naar. Wat doet die vlek daar op dat schip,
wat doet die vrouw, waarom een zee, had ik dan
blauw in overschot, dat denk ik niet, ik denk
haast nooit als ik mijn vinger doop in mijn verdriet
of in het jouwe en ermee schrijf of teken, maar
ik moet niet doen alsof. Per slot van rekening
weet iedereen dat alles – alles – over liefde gaat.

Door: Bart Moeyaert
Uit: Gedichten voor gelukkige mensen (2008, Querido)

Foto: Zev 'fiddle oak'

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...