Doorgaan naar hoofdcontent

Oppepper


Ik heb groot nieuws! Vandaag kan je geluksdag zijn. Het is geen kwestie van toeval, het is een kwestie van kiezen. Want gelukkige mensen zijn gewone mensen die hun eigen geluk maken door te denken en zich te gedragen op een manier die het geluk in hun leven creëert. Dit is wat ze anders doen.

Gelukkige mensen:
  1. hebben een ontspannen en bewuste houding.
  2. gebruiken intuïtie en instinct om succesvolle beslissingen te nemen.
  3. hebben oog voor kleine dingen en lossen kleine problemen op.
  4. behandelen hun mislukkingen als een kans om te leren en te groeien.
  5. waarderen wat ze op dit moment hebben.
  6. werken elke dag ononderbroken aan het bereiken van hun doelen.
  7. helpen waar ze kunnen.
  8. hebben de neiging om de positieve kant te zien van hun tegenslag.
  9. genieten van nieuwe ervaringen en nemen berekende risico's.
  10. geloven in Kunnen.
Dus, degenen die verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven en daden, weten dat geluk gecreëerd kan worden. Geloof elke dag in jezelf en in je vermogen om gelukkig te zijn, en na verloop van tijd zal je het zijn.

Ik weet niet zeker of het echt zo 'eenvoudig' is, maar ik vind het wel een mooi rijtje. En bijzonder om eens bij stil te staan vanuit m'n eigen handelen en geluksbeleving. Ben benieuwd of u ook hier en daar een oei-gevoel heeft. Geeft niks, het is nooit te laat om anders te kiezen!

Bron

Reacties

  1. Geen oei-gevoel bij mij. Aanvaarding... Succes bij jouw oei-gevoel items in het rijtje dus ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...