Doorgaan naar hoofdcontent

Waterkoud


Zo vond er dus laatst een onhandig kastje-glas-boek ongeluk plaats naast m'n bed. Een goede manier om snel wakker en in beweging te komen, dat moet gezegd. Maar ik zat dus ook met zo'n helaaspindakaas doorweekte bundel papier in m'n handen.

Een perfect moment om die tip te testen van een ervaren boekenherstel-collega: de koelkast. De wat? Ja, echt. Niet op de verwarming, in een doos kranten, tussen de rijst of bewerken met een fohn, maar gewoon in de koelkast leggen. Oké, het vraagt even geduld en ziet er best grappig uit, elke keer dat je naar de boter, kaas of eieren grijpt. Maar het moet gezegd: een supertip. Zoveel dagen later is m'n boek droog en bijna onzichtbaar kreukvrij. Wel een beetje koud, maar dat lees ik er zo weer af!

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...