Het heeft een paar maanden geduurd, maar de klank is weer warm en helder. Enschede's trots Erik Put heeft me alles bijgeleerd over het verschil van met zilver, titanium of aluminium omwikkelde snaren. Over de beste lak en poetsbeweging. En over het millimeterwerk in de plaatsing en ronding van kam, stapel, zangbalk, toets en staartstuk. We hebben van alles geprobeerd en verschoven. Maar beter dan dit gaat ze niet worden.
Het is nu aan mij om m'n vingers weer soepel te maken, met de armen te strijken, de schouders te ontspannen en de adem te laten zakken. Het lijkt wel yoga. Dat gaat de toon alleen maar ten goede komen. Komt de muziek vanzelf wel weer.
Reacties
Een reactie posten