Doorgaan naar hoofdcontent

Positieve ervaringen ontplooien



Oké, het is hier dus een beetje stil. Het was mij ook opgevallen. Niks ernstigs hoor. Gewoon een samenloop van omstandigheden. Iets met veel werk, veel veranderingen, weinig inspiratie en weinig motivatie. Zoiets. Overkomt ons allemaal wel eens en komt ook allemaal wel weer goed. Zodra alle 'veel' wat minder wordt, komt er vanzelf weer meer van alle 'weinig'. Toch?

Ook mooi is dat er eerst nog een vakantie in het verschiet ligt, die daar zeker een handje bij gaat helpen. De sleutelwoorden van die vakantie hebben trouwe twittervolgers al wel vaker voorbij zien komen: yoga, Kyrin Hall, stilte-retrait, detox, Kris & Tijn Touber, Zuid-Limburg, Maastricht. Nou ja, u ziet, ik ben in goede handen. Maar het zal hier dus nog wel even een beetje stil blijven.

Het is dan ook geen toeval dat ik voor deze week - want dat doe ik natuurlijk nog wel heel trouw - een mooie inspirerende kwaliteit trek om met u te delen. En om bij me te dragen.

Ontplooien
Open je naar boven en naar buiten. Stijg uit boven je huidige leven. Maak je perspectief breder en sluit niets uit. Blijf groeien en je ontplooien.

Want volgens mij is dat wat me het laatste jaar vooral heeft beziggehouden en wat er ook nog wel even zal blijven. Ontplooien in werk, in het veranderen, in dat wat me inspireert en motiveert. Waarbij de belangrijkste les voor mij was en is om vooral alle positieve ervaringen daarin te benadrukken. Nou, als dat op zeker moment geen nog mooiere scribbles oplevert, dan heb ik echt ergens even niet op zitten letten.

Op naar een krachtig nieuw seizoen dus.
We gaan het warm maken!

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...