Doorgaan naar hoofdcontent

Kantlijnkrabbels 2.0-App


Ik kondigde begin februari hier de komst van een mooie app aan. Eentje die u de kans geeft om uw eigen krabbels te plaatsen inde kantlijn van uw e-book en al uw gedachten te delen met anderen. Een gedeelde kantlijn dus, wat de naam *openmargin leuk verklaart.

Ruth, Joep en Marc hebben er hard aan gewerkt en onlangs is de app beschikbaar gekomen. Gewoon hier even downloaden en u kunt aan de slag. Top! Voor mij blijft het toekomstmuziek, want ik ben nog niet aan de iPad, nog niet aan de eBooks en ik ben ook niet zo'n kantlijn krabbelaar. Wat me het gevoel geeft dat ik er echt helemaal niet meer bij hoor, dat ik - zeg maar - een paar afslagen heb gemist. En omdat de pers er ook heel tevreden over is begin ik serieus te overwegen even terug te gaan om alsnog die andere weg te nemen...

Aan de andere kant, ik draag m'n steentje bij door het ontwikkelwerk van m'n vrienden hier weer onder de aandacht te brengen. En ik weet dat er pionierende iPad-ers en eBook-ers zijn die het niet na zullen laten deze app te gaan gebruiken.Want als Scribbles het zegt...

Zo zie je maar, ieder z'n kwaliteiten. En ik wacht met spanning op de ervaringsverhalen en de complimenten voor dit mooie staaltje 2.0-werk. Bedankt *openmargin en succes met alle vervolgstappen!


 

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...