Doorgaan naar hoofdcontent

De gepikte vogel pikt nog steeds

Deze week werd ik via twitter uitgenodigd voor een reünie. Het Ricciotti ensemble - waar ik zo'n 20 jaar geleden concertmeester mocht zijn - bestaat precies 41 jaar. Tijd voor een feestje, logisch!

Nou ben ik sowieso niet zo van de reünies en dit is me net een trip down memory lane te ver, maar het gaat vast een groot festijn worden. Met veel oud en nieuw Ricciotti repertoire natuurlijk. Op de website kwam ik dit filmpje tegen. Typerend. En bijna net zo leuk als een Blogkermis, Waar Is Die Toch Gebleven?! En dat stuk, dat was in mijn tijd al een favoriete uitsmijter! Toch leuk.

Ik wens jullie een muzikaal weekend, jongens.



Bijsluiter

De gepikte vogel van Jurriaan Andriessen

Het Ricciotti speelt 'Gepikt' in de zweefmolen van Austerlitz tijdens de zomertournee van 2010, nadat ze bovenop de pyramide even verderop een wild op hebben gespeeld.

Het stuk Gepikt heeft in het midden een act, een soort van andere dimensie, waar u nu door het kijken van dit filmpje misschien in zit (daar zijn de experts nog niet helemaal uit). De enige manier om te zorgen dat u weer uit deze act komt, is door het einde van het stuk te bekijken in een ander filmpje, namelijk: hier.
Veel plezier met deel 2!

Naschrift voor Robert P., oud-manager die z'n telefonische opsnorronde doet langs oud-concertmeesters: leuk je weer gesproken te hebben!

Reacties

  1. Doet me denken aan het Zomerorkerst dat ik een paar jaar heb mogen dirigeren en het werk Merry Go Round dat ik ooit met een draaimolen heb uitgevoerd, nostalgie en ontzettend veel plezier.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @diriwout: Precies de juiste woorden, nostalgie en plezier!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Not Today

Bij mij thuis is het vaak een oase van rust. Geen gezin, geen huisdieren en - ondanks de omringende buren en binnenstad - geen geluidsoverlast. Dat komt goed uit, want ik heb vaak nood aan ontprikkeling. Kortom, mijn thuis is een perfecte  cocoon . Maar één keer per jaar is het feest, tijdens de Enschede Marathon . Dit evenement start en finisht letterlijk onder mijn ramen. 's Nachts worden de afzettingen geplaatst. Vanaf een uur of negen komen de eerste renners warmlopen. Rond tienen begint een zangeres de boel op te zwepen en vanaf half elf gaat de disco aan en is de spreekstalmeester onophoudelijk aan het woord. Hoe hij het doet weet ik niet, maar hij lijkt iedere renner mét hardloopdoopceel toe te spreken. Het lawaai dempen met eigen muziek is een mission impossible  en de ramen openzetten is echt niet te doen. Ik kijk het allemaal maar met een glimlach aan vanaf veilige hoogte. Het is perfect loopweer, er schijnt een recordopkomst te zijn van  ruim 11.000 lopers (!) ...