Doorgaan naar hoofdcontent

Als mediteren niet werkt...


Begin deze maand meldde ik een (virtuele) rustperiode en hield een pleidooi voor meer zingeving en geluk. Deze week publiceerde ik op onze projectsite over de eerste ondertekeningen van Biebsearch junior en ervaringen van verschillende scholen. Half november ga ik (als alles goed gaat) melden dat de samenwerking met Boek1boek is gerealiseerd, dat de portal en catalogus online zijn, dat de eerste klassen hun zelfbestelde boeken in de klas afgeleverd hebben gekregen en dat 2500 leerlingen in het bezit zijn van een nieuwe bibliotheekpas. (Dan weet u dat vast.)

Maar eerst ga ik een weekje uitwaaien, traditiegetrouw in het zuiden van ons land. Of waarschijnlijk veel winkeltje-in-museumpje-uit, want het schijnt een herfstige week te worden. Geen punt. We logeren dit keer 'op stand' in Aqui-Maastricht, met dakterras voor mocht die zon toch doorbreken en op loopafstand van alles wat deze stad interessant maakt. Mocht u me zoeken, probeer Selexyz Dominicanen. Grote kans dat ik ergens tussen de kasten en kerkmuren te vinden ben!

Amen

Reacties

  1. Heel veel plezier daar in het Zuiden en groetjes van Sofietje.
    Zij wil ook graag op Biebsearch.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een prachtig vooruitzicht, daar niet van, maar ik denk wel meteen: waarom niet meteen 4 weken naar iets heel zonnigs en zoets, in het kader van het even losraken van alles?

    Of is dat gewoon niet jullie ding?

    Hoe dan ook veel plezier. Vrij zijn is sowieso heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Sofie: Dank, en ik zal kijken wat ik voor sofietje kan doen ;-)

    @Edwin: 4 weken... even geen tijd voor nu! Zonnig en zoet... inderdaad niet echt ons 'ding'. Losraken van alles... dat is volgens mij niet gebonden aan tijd en plaats, dat moet je echt helemaal zelf doen. En daar ga ik lekker m'n best voor doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het werd tijd voor jezelf ja!
    Veel vakantieplezier.

    groetjes, Jouke

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...