Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1. Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Geestig! Doet me denken aan dat filmpje van twee Zweedse monniken die het boek bestuderen als iets nieuws. Deze dus: http://www.youtube.com/watch?v=0Cd7Bsp3dDo
BeantwoordenVerwijderen@Natalie: Ja, die blijft ook altijd leuk. Er zijn natuurlijk meer van dat soort filmpjes, maar deze was nieuw voor me. En juist zo geinig omdat het van de moderne tijd uitgaat. Voor een zondagse glimlach!
BeantwoordenVerwijderenHij is leuk!
BeantwoordenVerwijderenHoewel ik zelf zelden boeken koop heb ik gisteravond wel een gesigneerd exemplaar van "Het paradijs" gekocht bij Bart. En de cd!
Heb jij nog te goed he?
Het was geweldig.
@sofie: Oh, je bent me voor! Ja, 3 november in Enschede, we hebben een date ;-) (dat wil zeggen, ik zit gewoon ergens in de zaal en ga daarna keurig in de rij voor een exemplaar!) Dat zijn nog heel veel nachtjes slapen...
BeantwoordenVerwijderen