Doorgaan naar hoofdcontent

Klein gedacht, groot plezier


Ik heb me laten verleiden tot de aanschaf van een Must-Have. Het ging eigenlijk heel snel, het was gebeurd - zeg maar - voordat ik er erg in had. Via Twitter kwam ik op de mooie site van Gijs. Gijs is dingen bedenker. En Gijs verkoopt kaartjes. Zelf bedacht, zelf ontworpen, zelf op de markt gebracht. Waarom Gijs me op Twitter ging volgen is me een raadsel, waarom ik hem op z'n site opzocht eigenlijk ook. Maar ik was gelijk verkocht.

Het zijn namelijk niet zomaar kaartjes, het zijn scribble kaartjes. Voor kleine krabbels, voor het ordenen van je gedachten, je dag, je week, je leven. Voor mij dus. Hij ontwierp negen soorten, met vlakken, lijnen of hokjes, en gaf ze een leuke naam. Voor elke gelegenheid een passende vorm. Bestellen gaat echt supersnel en is niet duur. Kies er gelijk vier en de portokosten vervallen, slim van Gijs. Eerst even betalen en de volgende dag liggen ze in je brievenbus. Vandaag dus! Keurig verpakt, met een welkomskaartje en bewaarhoesje. Die Gijs.

Zijn ze niet lief?

Reacties

  1. Gewéldig! Ik vind ze ook lief =)
    En de site is zo simpel maar toch duidelijk dat ik begrijp dat je ze meteen besteld hebt.
    Leuke blog heb je trouwens!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Louise: Ja, de site is al net zo handig als de kaartjes zelf. En bedankt voor je compliment ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...