Doorgaan naar hoofdcontent

Scribbles gaat In Therapie


Ik had er al over gelezen, maar er was nog geen klik. Toen ik er iemand over hoorde, was er nieuwsgierigheid. En nu heb dan in één keer de hele eerste week aan afleveringen zelf gezien. We hebben er een mooie nieuwe serie op onze eigen publieke omroep bij, jongens: In Therapie. Een gedurfde serie, dat is wat het is.

Mooie formule (6 weken lang elke werkdag een vast personage 'op de bank' bij de therapeut), mooie karakters (herkenbaar, maar net niet cliché), geweldig gespeeld (maar ja, dit is dan ook wel een droomcast), mooie teksten (lekker veel, lekker lang, lekker langs elkaar heen). Tja, voor iemand als ik, die wel van de psyche van de mens houd, die graag naar sterke dialogen luistert, die actie en romantiek best kan missen, is dit natuurlijk smullen.

De slagroom op de pudding zit hem voor mij in de koppeling die de makers hebben gezocht met web 2.0. Alle personages zijn online te volgen op Twitter, Facebook, LinkedIn of Hyves. En onderstaande gadget kun je lekker downloaden voor je eigen 2.0-sites. Vooral twitter is echt grappig om te volgen. Met mooie doorkijkjes naar wat er, tussen twee sessies bij de peut, in het leven van elk personage allemaal gebeurt. En een twitter live-stream op de website. Volgens mij heb je het dan begrepen.

Yep, we hebben er een mooie zomerserie bij. Bedankt NCRV!

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...