Je mist altijd meer dan je meemaakt

Het is alweer een week geleden, maar ik was dus op de Online Educa Berlin 2009. We hadden stralend fris winterweer, we hebben veel collegiale pret gehad, Berlijn is een klein verlicht sprookje tijdens de kerstmaand, maar uiteindelijk gaat het om de inhoud natuurlijk. En die was er in overvloed.

Vooral de zogenaamde Keynote Speakers, zij die de met 2000 man gevulde zaal mochten toespreken, waren om te smullen. Goed verhaal en inspirerend gepresenteerd. Maar daar ben je dan ook Keynote Speaker voor natuurlijk.

Bij de keuzesessies was het een soort Russische roulette: zou de spreker de (hoge) verwachtingen van de sessiebeschrijving en de titel van z'n verhaal waar kunnen maken? Dat viel nog wel eens tegen. Slecht Engels, slecht verhaal, slecht gepresenteerd. Verkeerde keus gemaakt... En weglopen, tja, dat doe je niet zo gauw vanuit het midden van de zaal.

Maar gelukkig zaten er ook pareltjes tussen. Zo heb ik o.a. gefascineerd geluisterd naar een panel van zes jongeren, die in gesprek gingen over hoe zij e-learning voor zich zien, welke middelen zij (zouden willen) gebruiken. Op het podium zat de elite van Berlijn: zes intelligente jongeren van twee internationale scholen uit Berlijn.

Wat blijkt: hun digitale wereld bestaat uit Facebook, MSN, het mobieltje en een beetje e-mail en Skipe. Hun zoektocht op internet begint bij Google en Wikipedia. That's it. Ze hadden weinig positiefs te vertellen over de mediavaardigheden van hun docenten en mopperden nogal op de verouderde technologie in school. Ze wilden liever niet dat hun docenten Facebook leerden kennen en gebruiken, tenzij je je privé-gedeelte kon afschermen. En als een vriend jouw foto's op internet misbruikt, dan spreek je hem daar gewoon op aan, dan haalt hij ze er wel weer vanaf en dan zijn ze van internet verdwenen. Ach zo.

Een brede discussie beginnen over het veranderen van het onderwijssysteem, zodat e-learning echt een plek krijgt en docenten worden aangesproken op hun vaardigheden, zagen ze niet zo zitten. Waarom moesten zij als eerste de kastanjes uit het vuur halen, de wijsneus uithangen tegenover de docenten, met het risico dat ze 'bestraft' zouden worden met slechte cijfers? Dus blijven (ook) de studenten hangen in hun 'comfort zone', zoals iemand uit de zaal opmerkte.

Ik snap die redenering wel, natuurlijk is een goed cijfer op dat moment in je leven het belangrijkste. Maar juist van deze jongeren, de crème de la crème, hadden wij wel iets meer 'inzicht' verwacht. Iets meer bagage om boven die dagelijkse lespraktijk uit te stijgen. Maar ja, als je powerpoint onder 'nieuwe media' plaatst en je hele schoolleven regelt via Facebook en je mobiel, dan is dat wellicht wat teveel gevraagd.

Misschien klink ik wat cynisch, maar het was echt een interessante sessie. Jongeren die heel erg hun best doen politiek correcte antwoorden te geven, een zaal die graag een discussie aan wil die er kennelijk nog niet in zit, en dat alles onder de spotlights op een podium in hartje Berlijn. Tja, ik zat daar niet toen ik 18 was, dus petje af voor de jongeren die die confrontatie wel aandurfden.

De algehele les? Focus op de pedagogiek, niet de technologie. Die technologie is er wel, alles kan. Maar hoe ga je dat goed gebruiken binnen de lespraktijk en hoe leid je de docenten - die van een generatie zijn die dit onmogelijk allemaal nog echt kunnen begrijpen - hiervoor op. Het onderwijs moet veranderen. Waarom zien klaslokalen er in basis nog net zo uit als 100 jaar geleden? Kijk eens naar buiten, naar hoe die wereld in 100 jaar is veranderd. Dan mag het onderwijs echt niet achterblijven.

Kortom; werk aan de winkel!

De cd met alle powerpoints en samenvattingen brandt in m'n tas. Het merendeel heb ik dus niet gezien, inclusief ongetwijfeld een heleboel pareltjes. Wat dat betreft had het voor mij wel iets minder groot mogen zijn. Maar gelukkig doet deze e-learning conferentie z'n naam eer aan, want op de website staat voor alle geïnteresseerden nu een korte video, een fotoshoot en podcasts van de mooiste parels. En ja, ze zitten op Facebook en er werd (en wordt nog steeds) heel veel getwitterd!

Wat mij betreft, tot volgend jaar.
(en dat heb ik de baas die dit voor ons mogelijk heeft gemaakt maar ook gelijk laten weten!)