Tien onverwachte Wist-u-datjes

Volger Henk was uitgedaagd om tien dingen over zichzelf te bloggen, die anderen waarschijnlijk niet zouden verwachten. Hij toonde moed. Grappig, en inspirerend. Want stel dat ik heel eerlijk ben, en m'n lezers publiekelijk wil verrassen, wat zou ik dan over mezelf vertellen? Ik ben diep door de krochten van Memory Lane gegaan, maar hier zijn ze: Scribbles' wist-u-datjes.

1. Ik heb als kind veel hobby's mogen uitproberen. De grootste misser was toch wel de padvinderij. Akela, wat een flauwekul.

2. Tijdens het spelen sneed m'n vriendin zich per ongeluk in haar vinger met de rand van een dekseltje. Ze gaf het aan mij en zei: "Nu moet jij ook zo'n snee maken". Dus dat deed ik.

3. In de zesde klas schreef ik voor een vrije opstelopdracht een heel schrift vol. Ik kreeg een 10 en veel plakplaatjes. De meester liet wijselijke opmerkingen over plagiaat achterwege. Of zou hij echt niet in de gaten hebben gehad dat mijn verhaal een vrije bewerking was van Sjakie en de Chocoladefabriek.

4. Elke zomer trok ons gezin naar Zuid-Frankrijk, waar we voor m'n gevoel alle bergen hebben beklommen. Het waren mooie vakanties, maar ik vond het uitzicht vanuit de auto wel net zo plezierig. Halverwege de wandelingen was ik vaak nog maar op één manier in beweging te krijgen: de belofte van iets lekkers op de top. En ja, dat moet ik nu nog vaak aanhoren.

5. Ik heb als tiener twee zomers gewerkt in de kibbutz Glil Yam, niet ver van Tel Aviv. De tweede keer dacht ik, door m'n koffer te pakken, thuis de-boel-de-boel te kunnen laten. Doe ik daar in m'n hutje die koffer open en wat denk je? Shalom! Alles was gewoon naar binnen gekropen. Niemand die je daar even voor waarschuwt hè.

6. Deze kibbutz had een aantal plantages, een kippenboerderij en een fabriek voor plastic wastafelkranen en douchekoppen. Bij het inpakken van een zending voor de Nederlands markt, kreeg ik een stoutmoedig idee. Ik koos een mooie kraan uit, schreef een briefje met daarin wie ik was, waar de kraan vandaan kwam, dat ik hem met veel zorg had ingepakt en m'n adres. Ik stak het stiekem tussen alle papieren en had de hele dag een pretgevoel. Drie maanden later ging de telefoon.

7. Ik stond vooraan in de rij toen een verwarde jongen het postkantoortje overviel, zwaaiend met een geweer, eerst fluisterend daarna schreeuwend om geld. Na de situatie even te hebben aangezien, schoof ik langzaam achterwaarts naar buiten. Ik dacht: "Dan ga ik wel eerst even boodschappen doen". Toen ik terugkwam was alles afgezet met rode linten. Balen, nu maar hopen dat m'n huisbaas snapt dat de huur wat later komt...

8. In de tijd dat ik solliciteerde bij Bibliotheek Hengelo gaf ik nog vioolles. Eén van m'n leerlingen zei na de les: "Zo, dus ik begrijp dat jij graag bij ons wilt komen werken". Haar handtekening staat al 11 jaar onder mijn arbeidsovereenkomst.

9. Ik draag geen spijkerbroeken. Ik vind het niet mooi, ik voel me er niet prettig in. De meest gehoorde opmerking in kledingwinkels is 'dat staat ook heel mooi op een spijkerbroek, mevrouw'. Mijn 'die heb ik niet' zorgt altijd voor grote ogen en een open mond. Mensen tonen meer begrip als ik zeg dat ik geen tv heb. Vreemd.

10. Sinds lange tijd droom ik een onregelmatig terugkerende droom. De wereld is chaotisch, het is druk van de mensen en ik voel lichte paniek. Ik ben op een groot station en moet een trein halen, maar kan het goede perron niet vinden, weet niet of ik wel of niet moet overstappen, zie nergens borden, of die veranderen steeds hun informatie, voel me verloren en verdwaald, maar spreek ook niemand aan voor hulp. Ik ren wat verdrietig heen en weer, soms samen met iemand, maar dat lijkt niet eens zo belangrijk te zijn. Veel belangrijker is dat ik op tijd bij die trein kom. Van eindelijk zitten en rustig wegrijden, is het nog niet gekomen. Welke dromenduider vertelt me de les die ik kennelijk moet leren.

Zo, dat waren mijn verrassing. Leuk? Ik zou zeggen: wees net zo moedig en neem de handschoen over!