Ik heb al een tijdje een Hoedoe over het vinden van je passie in m'n bladwijzers staan. Om eens iets mee te gaan doen. Tijdens de laatste yogales toverde onze docente eenzelfde soort passietest uit haar toverhoed. Het werd een les zonder yoga dus, maar met alle tijd voor dat waar het in jouw leven werkelijk om draait. Toeval? Daar geloof ik dus niet zo in.
We deden het een beetje anders dan in de Hoedoe, maar de test was gebaseerd op hetzelfde boek: De Passietest van Janet & Chris Attwood. En als u denk dat dat allemaal een beetje zweverig en spiritueel en goeroe-klefferig is, nou dat valt echt reuze mee.
Volgens mij is één van de grote problemen van onze tijd dat we in de vijfde versnelling over de snelweg van het leven scheuren, zonder bewust om ons heen te kijken of eens even de beentjes te strekken. Zou dat leven niet wat aangenamer worden als je het in de eerste plaats vult met datgene wat je echt graag wilt, wat werkelijk belangrijk is, wat je vervulling en vreugde brengt. Dat denk ik dus wel.
Het punt is dat dingen alleen in je leven zullen komen in de mate waarin je daar duidelijk over bent. Dus: benoem concreet wat jouw leven ideaal maakt, hoe jouw leven eruit ziet als die belangrijkste passies zijn vervuld en aan welke mijlpalen je straks (of nu al) kunt zien dat je goed op weg bent je passie te leven. En als je daar even voor gaat zitten, dan blijkt dat dat allemaal nog lang niet zo makkelijk is. En ook best wel confronterend.
Ik maakte er tijdens de les natuurlijk weer een potje van. Lekker in de weerstand schieten. Die top 5 klopte vast niet, want hij werd toch zeker gemanipuleerd door de volgorde waarin ik alle passies op de brainstormlijst had gezet. En ik zat al gelijk in de volgende fase: als ik deze dingen kennelijk zo belangrijk vind, waarom leef ik er dan niet gewoon naar. Dáár ligt toch de wortel van het probleem, de basis van ons vluchtgedrag op die snelweg? Stof voor discussie dus. En een partijtje spiegelbeeld staren.
Vandaag heb ik de mooie zondag besteed aan het opnieuw onderzoeken van mijn persoonlijke passies. Ik heb nu - zonder weerstand - een strakke top 5 en een duidelijke beschrijving van m'n ideale leven. De mijlpalen voeg ik straks nog toe, eerst even bijkomen. Wat me opviel is dat zaken rondom werk, lichamelijke ongemakken of familiegedoe al vrij snel van de lijst verdwenen. Zelfs bloggen, lezen, muziek en film hebben de top 5 niet gehaald. Het gaat in het leven toch echt om andere dingen. Gelukkig zijn er de mijlpalen nog en ik weet zeker dat deze laatstgenoemden daarin een plek gaan krijgen. Want om mijn ideale leven te bereiken, heb ik die aangename hulpmiddelen zeker en vast nodig.
Illustratie: Hand with reflection van M.C. Escher
We deden het een beetje anders dan in de Hoedoe, maar de test was gebaseerd op hetzelfde boek: De Passietest van Janet & Chris Attwood. En als u denk dat dat allemaal een beetje zweverig en spiritueel en goeroe-klefferig is, nou dat valt echt reuze mee.
Volgens mij is één van de grote problemen van onze tijd dat we in de vijfde versnelling over de snelweg van het leven scheuren, zonder bewust om ons heen te kijken of eens even de beentjes te strekken. Zou dat leven niet wat aangenamer worden als je het in de eerste plaats vult met datgene wat je echt graag wilt, wat werkelijk belangrijk is, wat je vervulling en vreugde brengt. Dat denk ik dus wel.
Het punt is dat dingen alleen in je leven zullen komen in de mate waarin je daar duidelijk over bent. Dus: benoem concreet wat jouw leven ideaal maakt, hoe jouw leven eruit ziet als die belangrijkste passies zijn vervuld en aan welke mijlpalen je straks (of nu al) kunt zien dat je goed op weg bent je passie te leven. En als je daar even voor gaat zitten, dan blijkt dat dat allemaal nog lang niet zo makkelijk is. En ook best wel confronterend.
Ik maakte er tijdens de les natuurlijk weer een potje van. Lekker in de weerstand schieten. Die top 5 klopte vast niet, want hij werd toch zeker gemanipuleerd door de volgorde waarin ik alle passies op de brainstormlijst had gezet. En ik zat al gelijk in de volgende fase: als ik deze dingen kennelijk zo belangrijk vind, waarom leef ik er dan niet gewoon naar. Dáár ligt toch de wortel van het probleem, de basis van ons vluchtgedrag op die snelweg? Stof voor discussie dus. En een partijtje spiegelbeeld staren.
Vandaag heb ik de mooie zondag besteed aan het opnieuw onderzoeken van mijn persoonlijke passies. Ik heb nu - zonder weerstand - een strakke top 5 en een duidelijke beschrijving van m'n ideale leven. De mijlpalen voeg ik straks nog toe, eerst even bijkomen. Wat me opviel is dat zaken rondom werk, lichamelijke ongemakken of familiegedoe al vrij snel van de lijst verdwenen. Zelfs bloggen, lezen, muziek en film hebben de top 5 niet gehaald. Het gaat in het leven toch echt om andere dingen. Gelukkig zijn er de mijlpalen nog en ik weet zeker dat deze laatstgenoemden daarin een plek gaan krijgen. Want om mijn ideale leven te bereiken, heb ik die aangename hulpmiddelen zeker en vast nodig.
Illustratie: Hand with reflection van M.C. Escher
'Het gaat in het leven toch echt om andere dingen.' schrijf je, maar je nóemt die andere dingen niet, voor zover ik je stuk begrijp. Daardoor blijft het voor mij nogal ongrijpbaar. Misschien komt dat omdat ik denk: wat je meemaakt is puur toeval, terwijl jij daar juist niet in gelooft.
BeantwoordenVerwijderen@schrijver: Die dingen noemen gaat me net een beetje te ver, maar ik wil je wel zeggen waar het voor mij dan wel mee te maken heeft: met in wijsheid leven, je intuïtie volgen, liefde kunnen geven en ontvangen. Dat soort dingen.
BeantwoordenVerwijderenToeval vind ik moeilijk. Natuurlijk gebeuren er soms dingen in het leven waar echt niemand om vraagt. Maar in grote lijnen geloof ik wel in de aantrekkingskracht van je gedachten. En in het aantrekken van gebeurtenissen die je schijnbaar toevallige overkomen.
Ik vraag me een beetje af waarom je dan wél over de dingen die het níet zijn schrijft, maar je hebt natuurlijk helemaal gelijk als je wat privé is ook privé wilt houden. (Dat doe ik zelf ook.) Of je wat je overkomt zelf aantrekt of dat het toeval is, is natuurlijk niet (of in elk geval moeilijk) te bewijzen en discussie erover lijkt me, mede daarom, zinloos: je gelooft het of je gelooft het niet. Ik hoor bij de niet-gelovers. Of ik gelijk heb weet ik niet.
BeantwoordenVerwijderenEen aardige roman over het toeval in een mensenleven is mischien Stilte in oktober van J.C. Grøndahl.
@schrijver: Soms is het proces interessanter om te delen dan het resultaat ;-) Dank voor de boekentip, ik zoek hem op.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het overigens géén goed boek, maar dat vanwege stijl e.d. Het thema sprak me wél aan.
BeantwoordenVerwijderen