Doorgaan naar hoofdcontent

Ik wil wel stilzitten...

...maar m'n benen kriebelen zo. Een citaat van een jongetje dat zijn ADHD uitlegt. Ik moet daar vandaag ineens aan denken, want ik heb een soortgelijk gevoel. Ik wil wel bloggen, maar m'n lichaam is zo leeg.

Griep. Dat is lang geleden zeg. Ik was alweer vergeten hoe een beetje koorts je helemaal uitschakelt. Zere huid, dikke tong en keel en bij elke stap voelt het alsof iemand een klap op m'n kop geeft. Bah. En ik nog leuk denken dat ik al die vrije tijd mooi kan besteden aan bloggen en lezen enzo. Dacht het niet. Na elke actie is het weer enkele reis bank. Dat strijkgoed lacht me al twee dagen smalend toe. Straks.

Al m'n blogenergie is vandaag naar ons Bieblog gegaan. Dus voor nu moet u het even doen met een inspirerend filmje. Iets wat ik straks ook gewoon weer ga doen hoor, trapdansen! En er zit een leuk gedachte-experiment in. Hoe passen we The Fun Theory toe op lezen?



Met dank aan Eazy weer.

Reacties

  1. Wat leuk!
    Op die manier red ik vast wel de vijf trappen op mijn werk in het ziekenhuis. Maar of de patienten daar van opknappen ...? Het is wel een beetje gekmakende muziek.
    Ik heb op het ogenblik niet veel te doen dus ga ik eens nadenken over jouw vraag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Sofie: Misschien knappen de patiënten er juist wel van op, toch? Ben benieuwd naar je antwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beterschap! Hoop dat je snel weer beter bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Strijkgoed? Da's van voor de oorlog toch?

    Als je dan toch ziek bent moet je dat soort dingen maar lekker uit je hoofd zetten ook.

    Bijkomen en op een laag pitje bloggen is mooi zat :-)

    Beterschap nogmaals!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn strijkgoed lacht soms maanden. (Maar vooroorlogs vind ik strijken niet.)
    Bij griep moet je veel drinken, veel slapen en af en toe wat in een jeugdboek lezen. Verder niks.
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Hetty: Dank, ik kruip weer omhoog.
    @Edwin en Schrijver: Als ik m'n strijkgoed maanden laat liggen, heb ik al gauw niks meer om aan te trekken ;-) En er zit op dit moment zoveel smurrie in m'n hoofd, dat gedachten aan strijkgoed of andere zorgen er gewoon niet meer bij in passen! Komt dat even goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Een nieuw boek

En dan is het echt gedaan. Na 26 jaar heb ik afscheid genomen van het bibliotheekwerk. Na een borrel vol lieve woorden en een prachtig gedicht, mooie cadeaus en een goudmijn aan persoonlijke levenswijsheden, maar vooral heel veel warme knuffels begin ik in januari aan een nieuw hoofdstuk in een nieuw boek. Het begin Toen ik in Hengelo begon werd ik verantwoordelijk voor alle producten rondom leesbevordering in het basisonderwijs. Ik zette alles wat er al was in een mooie brochure, ringbandje erdoor en ging op de fiets alle scholen langs om kennis te maken. Ik had al snel het gevoel dat er meer 'structuur' en doorgaande lijn in dat aanbod moest komen. Dus ik nodige mezelf uit bij het huidige Cubiss voor een kennismaking met De Rode Draad . Een prachtige reeks leesbevorderingsproducten voor groep 1 t/m 8, die jarenlang de basis van ons aanbod zou worden. Ik nam al snel het halve magazijn in beslag met boeken, materialen en kratten en er kwamen meer collega's in het team om de...