Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1. Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...
En ik hoop vooral dat er nog vele honderden zullen volgen!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd!
Bedankt, Snelle Jelle ;-)
BeantwoordenVerwijderenOp naar de 1000!
Dat hoop ik ook!
BeantwoordenVerwijderenYippie, taartjes!
BeantwoordenVerwijderenIk ga voor brownies ;-)
BeantwoordenVerwijderenHiep hiep HOERAAAAA!!!! :))))
BeantwoordenVerwijderenEn binnenkort nog een feestje bij Eazy...daar zit je bijna op 200 reacties ;)))
Thankx Stella! Maar Eazy viert volgens mij ook pas bij de 1000 weer feest ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar wij gaan toch niet op Eazy wachten? 200 vind ik een goede reden voor een feestje :))))
BeantwoordenVerwijderenOké jij wint, bij 200 hebben wij en feestje!
BeantwoordenVerwijderenCongrats! Vooral doorgaan!!
BeantwoordenVerwijderenThanx Festina, will do ;-)
BeantwoordenVerwijderen