Deze week was het zover, de eerst brainstorm van de Alles-is-liefde-crew. Om te onderzoeken hoe we onze omgeving bijna onbewust, met iets kleins, uit de 23dingentoverhoed, een gelukkige ervaring kunnen geven.Het was een dolle boel, daar in de under construction Kleine Zaal van het Hengelose Beursplein. Sorry van die kale muren, jongens. En de schilder was erg blij dat er met permanent markers op de muur was geschreven en niet met stiften op waterbasis. Iets met doorschijnen...
Het mocht de pret niet drukken. Onder aanvoering van onze Captain-of-leuke-dingen hebben we via een paar creatieve sessies weer vellen vol kleine, grote, onmogelijke, wonderlijke en hilarische ideeën verzameld. Dat krijg je met een zaal vol bibliofielen, die zich in hun werk (en leven) laten drijven door passie, humor en doorzettingsvermogen. Als we al die geeltjes toch eens zouden verwezenlijken...
Maar natuurlijk moeten we een keus maken. Inzoomen op dat wat echt bij ons past, dat wel een uitdaging is, maar toch ook nog realistisch. Altijd een lastig moment in het proces. Daar gaat dus nog wel een tweede sessie overheen, na de zomer. Ik zal de schat met ideeën goed bewaren!
Ergens aan het eind, in die zoektoch naar wat-wie-hoe, voelde ik ineens welke denkfout we misschien aan het maken zijn. Want kijk, het matchen van wat met wie kun je op twee manieren doen:
- Elke persoon kiest een idee dat hem het meest inspireert. Er ontstaan dan kleine groepjes van willekeurige personen rond iets dat hen allemaal dicht aan het hart ligt.
- Of je stelt een kleine groep samen van personen die elkaar dicht aan het hart liggen en geeft hen een willekeurig idee om uit te werken.
In dat laatste, vermoed ik. Dat zet me aan het denken over hoe we de dingen nu aanpakken, hoe belangrijk onze keuzes en randvoorwaarden zijn en over waarom sommige dingen toch vaak zo traag of moeilijk gaan. Maar ja, hoe los je dat op...
Met deze crew zijn we in een soort proeftuin gestapt (geeltje 63) om te kijken of we met onze gezamenlijke passie leuke dingen kunnen doen. Misschien moeten we die tuin ook gebruiken om te experimenteren met de manier waaróp we dat doen. Ik ben benieuwd hoe die crew daar over denkt.
Na deze mooie maar vermoeiende dag lag bij thuiskomst het nieuwe nummer van Yoga magazine op m'n deurmat. Met voorop in grote letters Passie: ontdek het vuur in jezelf. De asana die erbij hoort is de Wild Thing. Je opent je bekken, je heupen en je borst. Een houding waarin je de passie door je lijf voelt stromen. Ik denk dat ik er morgen stiekem een geeltje bij plak: begin elke brainstorm met de Wild Thing!
Foto
Mooie post Astrid.
BeantwoordenVerwijderenVond het een inspirerende bijeenkomst op een voor mij onverwachte manier geleid door de Captain.
Weet het niet welke werkwijze het beste is: zelf neig ik toch om voor het idee te gaan dat me het meeste aanspreekt.
Zeker is wel dat we gaan voor passie, humor, creativiteit, enthousiasme en doorzettingsvermogen. Da's niet verkeerd!!
Zie uit naar het vervolg!
Leuk Jouke. We zullen wel zien waar we uitkomen. Maar dat het met die passie bij jou wel goed zit, is duidelijk!
BeantwoordenVerwijderenHai Astrid,
BeantwoordenVerwijderenIk zou zo graag én én...
Dus de dingen doen waar ik blij van word met de mensen waar ik blij van word.
Ik weet (praktijkervaring :)) dat het vaak 'of of' is. Maar toch. Misschien is het met deze crew wel mogelijk om het 'en en' te realiseren. Zou mooi zijn (net als je blogpost trouwens).
En + en: ja!! Maar misschien te mooi om waar te zijn? Alhoewel, gezien de samenstelling van de club..
BeantwoordenVerwijderen@Kirsten én Jouke: Het is zeker een poging waard, maar het klinkt bijna als te mooi om waar te zijn.
BeantwoordenVerwijderenOke Astrid, ik ben geneigd om - als ik dan moet kiezen (oi, oi, dat is lastig ;)) - te kiezen voor de mensen. Maar... lopen we - als we kiezen voor de mensen die ons na aan het hart liggen - niet het gevaar dat we eenzijdig kiezen?
BeantwoordenVerwijderenIk bedoel: ik kies dan snel voor mensen bij wie ik (h)erkenning vind. En juist daarmee zet ik waardevolle aanvullende talenten (van bijvoorbeeld mensen die mijn 'allergieën' vertegenwoordigen) buiten spel. Da's toch ook niet de bedoeling. Toch?
Oh Kirsten, zoveel gelijk heb jij. Essen had het eerder ook al over het verlaten van je comfort zone. Dat kan door 'discomfort' dingen te doen of door met 'discomfort' mensen samen te werken. Om het even zwart-wit te stellen.
BeantwoordenVerwijderenEn natuurlijk zegt deze brainwave vooral iets over mij, mijn allergieën en valkuilen. Toch denk ik dat dit best een grote rol speelt in hoe dingen soms lopen. Onbewust waarschijnlijk. En dan is het wel eens aardig om er even bij stil te staan.
Na wederom heftig nadenken, ga ik toch (als en + en echt niet kan) voor het id ipv de mensen. Heb het gevoel dat dat beter bij mij past.
BeantwoordenVerwijderenMet hele leuke mensen werken aan een id waar ik eigenlijk niet zo heel veel mee heb..? Lijkt me toch wat ingewikkeld op 1 of andere manier.
Maar wie weet verbaas ik mezelf 8 september :-).
Fijne Pinksterdagen.
Leuk dat je er nog over na hebt zitten denken, Jouke. Ben wel benieuwd, als wij ooit bij elkaar in een groepje komen, of het dan gaat om ons gezamenlijke idee of om de persoonlijke klik ;-)
BeantwoordenVerwijderenLeuk die afsluiting. Die Wild thing zie ik ze trouwens wel doen. Volgens mij zijn ze allemaal zo gek als een deur ;-) Alle schilders in Hengelo hebben het er nog over......
BeantwoordenVerwijderenEn wat betreft mensen en ideeën, volgens mij heb je echt allebei nodig. Een beetje goeierikken en een beetje goede ideeën. En dan nog een beetje chemie. Zoiets.
Ik zal er ook nog eens uitsmuiterpost over maken. Dit is een mooi zetje in de rug voor mij ;-)
strek die rug, open je bekken, schouders en borst en maak er een mooie post van!
BeantwoordenVerwijderen