Doorgaan naar hoofdcontent

Wie waagt, die verliest

Trouwe lezers weten het al: onze mannelijke personeels-vereniging zorgt een paar keer per jaar voor spanning en inspanning. Dit weekend was het vertier aan de beurt. En waar ga je naartoe als je een avond gezellig wilt (thema)feesten, bruiloften of lekker eten? Logisch, naar De Rustende Jager.
(Twentse humor, vermoed ik)

En wat gebeurt er dan, als je zo'n 30 (hongerige) bibliothecarissen en partners 40 dollar geeft en ze loslaat op een roulette- of pokertafel? Nou, dan gaan die bibliothecarissen ook echt helemaal los!


Roulette is leuk hoor, maar ook wel heel dom. Sommigen spelen op safe en leggen steeds één fiche neer op een plek met bijna 50% kans. Heel stoer, maar dat schiet niet echt op natuurlijk. Het wordt pas leuk als je op nummers gaat inzetten of met hele stapeltjes fiches gaat strooien. Je hebt stille genieters en gangmakers. Sommigen gokken blind, anders krijgen nummers door. Hoe dan ook, uw Scribbles was halverwege de avond door al haar dollars heen. M'n karma zat niet zo mee. Maar gelukkig is kijken ook heel leuk. En als je lief kijkt mag je zelfs het balletje draaien, zodat anderen weer heel veel geld kunnen verdienen. Graag gedaan, jongens!

Nee, roulette is dom leuk. Dan poker, dat is een hele andere koek.


Bij poker moet je nadenken, keuzes maken, lef tonen en soms bluffen. Bij poker speel je tegen elkaar, dus schuift het geld altijd van de één naar de ander. In het gunstigste geval schuift alles naar één persoon, hè Peter. Bij poker moet je echt werken voor je winst, maar ohoh, wat is dat verslavend. Had Enschede geen Holland Casino...?

Hoe dan ook, we hebben weer gelachen en elkaar van onverwachte kanten leren kennen. Daar kan geen teambuildingscursus tegenop. Bedankt, PV!

Reacties

  1. Leuk, zo'n initiatief. Alles op rood, riep ik altijd, maar dat werkt inderdaad niet zo goed bij Roulette :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jaja, we hebben leuke mannen in de PV :-) Rood ging lang goed, tot het mis ging.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...