Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1. Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Ja, met Apple valt niet te spotten; zo'n firma laat natuurlijk niet tornen aan z'n image. Een iPhone blijft natuurlijk wel een fantastisch ehm..ding.
BeantwoordenVerwijderenen zo is het ;-)
BeantwoordenVerwijderenhij bevalt dus goed, begrijp ik?
ik wen stap-voor-stap!
Ja, is leuk speelgoed. Bellen doe ik er niet mee, maar overal internet is wel pretig. De camera is niet om naar huis te schrijven en de accu is maar zozo, maar voor de rest...
BeantwoordenVerwijderenKlinkt bekend! Alleen bel ik er wel mee en laat dat internet voor wat het is. Zo Traag.
BeantwoordenVerwijderenAstrid...dat stap voor stap wennen komt omdat jij GEEN apple hebt. Zou je wel een apple gehad hebben dan was je allang gewend...geloof me :-p
BeantwoordenVerwijderenHé, moet jij niet naar school ofzo ;-)
BeantwoordenVerwijderenWie weet word ik ooit nog eens een appeltje!