Doorgaan naar hoofdcontent

De klant is koningin

Oké, ik was een beetje boos. Dus ik heb, na de opluchtende blogpost, ook nog even via een korte mail mijn verontwaardiging kenbaar gemaakt. Niet verwachtend dat dat iets zou uithalen, was voor mij daarmee de zaak gesloten.

Maar Turnover neemt haar klanten heel serieus, zo blijkt uit het antwoord.


Allereerst willen wij u hartelijk bedanken voor uw vertrouwen in Turnover. Wij hebben uw brief in goede orde ontvangen, waarvoor ons dank. Wij begrijpen uw klacht en willen graag meer toelichting geven op de achtergrond van de situatie.

Door de economische recessie zijn wij genoodzaakt om binnen korte termijn een aantal minder presterende winkels te sluiten. Om u toch de gelegenheid te bieden de door u gespaarde punten in te wisselen hebben wij besloten dat dit nu mogelijk is in alle overgebleven Turnover winkels.

Wij hebben begrip voor uw standpunt en daarom willen we u persoonlijk de mogelijkheid bieden - bij wijze van uitzondering - om uw gespaarde punten ook in uw winkel in Enschede in te wisselen. Dit kan t/m 30 juni 2009.

Als u deze brief meeneemt en de voucher met daarop uw gespaarde punten, zal het winkelpersoneel u graag verder assisteren.

Met dank, was gegroet, Scribbles.

Ik maak me nu wel een beetje zorgen over de toekomst van 'mijn' winkel, dus ik moest er maar gauw weer eens wat geld naartoe brengen.

Geen kwaad woord over Turnover!

Foto

Reacties

  1. Tja, daar gaat je weekendje Antwerpen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zouden ze een vestiging hebben in Berlijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou...keurig hoor! Gaat het trouwens zo slecht met Turnover bij ons in de stad???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. nou ja, aan mij ligt dat in elk geval niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Begrijp dat ik dan een lijstje meekrijg?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. echt niet, ik ga m'n maten niet meegeven ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...