Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn eerste moblog


Afijn... een uur en wat koppijn later.
Dat internetten op een htc, dat is nog tot daar aantoe. Traag, maar het werkt. Echter, inloggen en een berichtje plaatsen, dat is echt een hele opgave. Ik hou het kort dus! De foto komt (uiteindelijk...) ook van de htc en toont de restanten van een fijne kerst. Oh ja, het Body Shop pakket van m'n sportbaas staat al in de badkamer!

Reacties

  1. En als je een foto maakt, word je dan niet gevraagd of je hem wilt saven of op je blog wilt posten? Inloggen is dan maar eenmalig, denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed werk!

    Ik vraag me nog wel af wat dat grijze ding is op de foto. Die rechthoekige doos.

    Ben niet slecht nieuwsgierig he :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jaloersmakend handig met de modcoms ben jij!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @eazy: Er is me in het begin inderdaad 1 keer gevraagd waar ik de foto op wil slaan, ik koos voor opslagkaart, blog is niet genoemd. Voor deze blogpost heb ik precies dezelfde handelingen uitgevoerd als op m'n pc. Heel onhandig dus, want hij opent alles in een nieuw tabblad, en je mag er maar 3 open hebben staan, en dan moet je niet op het verkeerde sluitkruisje klikken, en dat klikken is sowieso een hele toer, en alles gaat zooo langzaam... Kortom: ik zal me op een druilerige zondag toch maar eens door die handleiding worstelen. Waarschijnlijk kom ik nog wel handige tips tegen ;-)

    @edwin: haha, dat is de klok. Sorry, heel misleidend, ik had hem weg moeten halen. Als je in de foto klikt, kun je de tijd zelfs nog lezen!

    @jouke: bedankt, maar waarschijnlijk was het ook gelijk de laatste.

    @ava: mobcom? Doe ik dat? Nou ja, het was een hele klus. En de foto is niet eens mooi scherp. Prutspul ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ok dan: gefeliciteerd met je eerste en tevens laatste moblog!
    Een uniek moment heb ik dus meegemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. zowheey, jij bent al een heel stuk verder dan ik. Leuk speeltje inderdaad maar het zal wel net zo gaan als met het rijbewijs....veel doen en dan wordt het vanzelf peace of cake (schreef zij hoopvol)
    Als dat internetten echt zo traag gaat....ik wacht wel tot jij die handleiding doorgeworsteld hebt ;p

    Enneuhh zie ik daar een chocoladefonduestel?? Ook van je sportbaas?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja Wies, ik doe m'n huiswerk wel, want ik weet wie er straks regelmatig aan m'n bureau staan voor raad en daad ;-)
    En inderdaad, een chocoladefondue. Maar daar heb ik een schoonmoeder voor. De sportbaas kan straks de schade gaan herstellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. "De sportbaas kan straks de schade gaan herstellen"

    ....volgens mij kan je dat alleen maar zelf hoor ;-)

    Leuk trouwens hoe je al die kaarten neergezet hebt! Was de gluhwein net zo lekker als laatst?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jaja, ik bedoel natuurlijk dat ik straks weer extra hard, onder toeziend oog van de sportbaas, die chocoladeschade moet gaan wegwerken... ;-)

    Zelfs de kerstkaarten staan hier in een strak houdertje!

    Nee, de glühwein van laatst wint het op alle fronten. Maar dit volstaat voor het warme kerstgevoel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...