Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding Docs

Hier weer zo'n ding dat ik nog niet helemaal in m'n systeem heb: online kantoortoepassingen, digitale werkomgeving, google docs, sharepoint, u weet wel.

Het rondsturen van documenten
'om even op te schieten' is nog altijd aan de orde van de dag.


In de bibliotheek hebben we een intranet met gedeelde agenda's en gedeelde documenten. Dat werkt prima, maar we gebruiken het nog altijd te weinig. Vaak gewoon een kwestie van 'niet aan gedacht'. Met mensen van buiten de bibliotheek is dat nog veel erger. Kennelijk is mijn schakelaartje nog niet omgezet. En dat heeft absoluut met een 'onbestemd' gevoel te maken. Het idee dat zo'n vertrouwelijk document ergens op het net staat. Ondanks dat alleen de genodigden erbij kunnen. Iets in mij gelooft dat allemaal nog niet zo en kiest voor 'veilig rondmailen'. Maar iemand gaat me nu vast vertellen dat ook dat slechts een schijnveiligheid is en dat al die bijlagen alleen maar onze inboxen onnodig laten vollopen.

Ik viel wel vreselijk door de mand toen ik onlangs een artikel - over 23 dingen notabene - moest laten corrigeren door supercoach Rob Coers en Essen. Rob beantwoorde mijn mailtje-met-bijlage met de vriendelijke opmerking: 'Was dit niet iets voor google docs geweest?' Oeps...

Ik ga het proberen, echt waar. Bij een volgende gelegenheid wordt het geen bijlage, maar een link. Kijken wat het oplevert en of het went. Het wordt tijd.

Reacties

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...