Er zijn twee redenen waarom ik iedere herfst naar het Zuid-Limburgse Epen afzak: de natuur en Maastricht. Het wandelen blijft inspireren en die stad aan de Maas blijft verrassen. Met natuurlijk als vaste hoogtepunten: smullen bij Selexyz en Chocolate Company.Dit jaar is er een nieuwe beleving aan toegevoegd.
Epen is een dorp met krap 1100 inwoners en ruim 500 woningen. Dat is klein. Maar als u dacht dat zo'n klein dorp het voor haar leesplezier moet doen met een wekelijks bibliobusbezoekje, dan hebt u het mis. Epen heeft een Bibliotheek. De openingstijden zijn was krapjes, zodat het 9 jaar heeft geduurd voordat ik toevallig een open hek aantrof!
Maar het was het wachten waard. Want waar wij als stadsbibliotheek bezig zijn met selfservice en winkelconcepten, daar wordt in Epen het bibliotheekvak nog uitgeoefend zoals het ooit begon: boeken uitlenen. Wat een heerlijke nostalgie.
Vlak voor sluitingstijd renden 3 kinderen met een stapeltje boeken naar buiten, legden ze direct op straat, om het eerste en kennelijk meest spannende exemplaar met de vriendjes te delen. Terwijl ik binnen rondkeek kwam één van hen alweer iets terugbrengen. Hij had zich toch bedacht. Het hulpje van de dienstdoende vrijwilligster (zal haar kleindochter wel zijn geweest) streepte nauwkeurig de uitlening van de lijst. Er stond één vooroorlogs automatiserings-iets doelloos in een hoek, één stevige gietijzeren kaartenbak prominent op het bureau.
Geweldig; leesbeleving pur sang. En denk niet dat ze nog nooit van retail hebben gehoord, want ook in Epen kennen ze themapresentaties. De jeugdafdeling was klip en klaar; elke groep een eigen kast. Dat kan, met één basisschool en iedereen katholiek. De kast voor 'Elsken, die wat moeite heeft met lezen' ontbrak nog net.
Daarom, een oproep uit de grond van mijn hart. Laat de vernieuwingsdrift en die zoektocht naar onze nieuwe functie in de samenleving nooit en te nimmer ten koste gaan van dit soort bibliotheken. We kunnen niet zonder, zeker en vast.
Klik hier voor de volledige vakantie-diashow.
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenJe pleidooi voor dergelijke bibliotheken onderstreep ik van harte, maar 'iedereen katholiek' is toch wel ironisch neem ik aan?
Groet, schrvrdzs
Zulke bibliotheken blijven vast nog wel lang bestaan. In kleinere kernen zie je de mooiste dingen. Toen ik laatst op tour mee mocht in de provincie keek ik mijn ogen ook uit. Andere functies, andere beleving. Niets mis mee!
BeantwoordenVerwijderen@schrijver: Om die uitzondering een plek te geven wil ik er best 99% van maken, maar het is echt een hele gelovige omgeving. Overal de mooiste kerkjes en elke 500 meter een kruis aan een boom of op een hek. Het is dus niet ironisch bedoeld, maar ook zeker niet negatief. Het lijkt mij vooral dat het je aanschafbeleid wat eenvoudiger maakt.
BeantwoordenVerwijderen@Edwin: gelukkig maar!
Ha Astrid,
BeantwoordenVerwijderenJa, ik vermoedde al half-en-half dat je het echt meende. Ik geloof er niks van, maar ik kan het niet bewijzen natuurlijk! Het staat er inderdaad bol van de religieuze symbolen, dat verraste mij ook toen ik daar in de buurt was. Maar dat zegt volgens mij weinig over de mate van gelovig zijn, slechts over gevoel voor traditie.
Dat van dat aanschafbeleid is dan toch wél ironie hoop ik ;-)
Het zal toch niet echt zo zijn dat katholieken hun eigen boeken hebben? Zou eigenlijk ook wel weer leuk zijn!
Groet, schrvrdzs
Dag Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij zorg je als openbare bibliotheek voor een collectie die is afgestemd op je doelgroep. Er zijn vast niet 'echt' katholieke boeken, maar in een gelovige gemeenschap schaf je volgens mij wel anders aan dan in een stad met vanalles wat.
Dus in zo'n kleine gelovige kern (wat dat is het echt), heb je volgens mij gewoon minder discussie van: zullen we dit wel of niet... Dat weet je gewoon direct!
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenJe zult wel gelijk hebben. Ik weet waarschijnlijk te weinig van kleine gelovige kernen. Ik weet wél dat ik hier in een moslimwijk woon en dat de bibliotheek daar niet zo erg rekening mee houdt. Maar dat is iets anders.
Groet, schrvrdzs
p.s. Er zijn wel 'echt katholieke' boeken. Die probeer ik altijd in collecties voor 'echt katholieke' instellingen te stoppen. Het zijn er maar weinig helaas (die boeken bedoel ik).