Doorgaan naar hoofdcontent

De bieb geeft twee vrouwen cadeau

Hebt u hem al opgehaald?

Die speciale editie,
die heel Nederland Leest?

De actie is weer van start, stapels boeken vliegen over de balie, overal zijn lezingen, discussies, filmavonden, leeskringen en weet ik wat nog meer voor activiteiten. Alles staat in het teken van die oude bestseller van Harry Mulisch.

Ik vind het toch wel aardig. De actie heeft iets verbindends, of je er als bibliotheek nu veel of weinig aandacht aan besteed. De publiciteit lijkt ieder jaar toe te nemen en met een nog levende auteur kun je er natuurlijk weer van alles bij uit de kast halen. Documentaires, oude en nieuwe interviews, tournees… Zelfs bijzondere websites! Opdat we de oude meester niet vertegen.

Naast het boek krijgt u als lid van de bibliotheek ook een leesgids. Om te gebruiken als leidraad bij het boek, ter voorbereiding op discussies en met tips om verder te lezen. Want dat gaat u toch wel doen?! Het hoeft echt niet perse een Mulisch te zijn. Alhoewel ik zelf De ontdekking van de hemel en Siegfried wel erg bijzonder vond. Meer heb ik niet van hem gelezen, moet ik bekennen. Twee vrouwen misschien, op de middelbare school, maar ik weet het niet meer zeker. Dat zegt genoeg. Ik zal het boek een herkansing geven.

In De Pers van vandaag vertelt Annejet van der Zijl enthousiast hoe dit boek haar liefde voor lezen weer deed opbloeien en hoe het nu nog net zo mooi is als toen. Veel leuker om te lezen vind ik haar anekdote uit de tijd van voor haar tienerjaren, toen ze nog een leesbeest was.

Tot mijn beste jeugdherinneringen behoren de eindeloze zondagen en verregende vakanties waarin ik kon verdwijnen in zo dik en spannend mogelijke boeken. Eens heb ik me zelfs laten insluiten in de plaatselijke jeugdbibliotheek – per ongeluk, want zo verdiept in een verhaal dat ik de sluitingsbel niet had gehoord. De politie moest er aan te pas komen om me te bevrijden.

Kom daar nu nog maar eens om!

Ik stel voor dat we volgend jaar ook een Nederland Leest voor kinderen invoeren, met een prachtig boek gratis voor alle jeugdleden tot 13 jaar en heel veel activiteiten. Dan zetten we ze ’s avonds laat in de bieb aan het lezen en discussiëren en gaan we zelf heel stilletjes naar huis. Of beter nog, we organiseren een pyjamaparty, bouwen een leesfeestje tot in de kleinste hoekjes, waarna die beesten tussen de kasten hun mooiste verhalendroom hebben. En dan afsluiten met een voorleesontbijt.

Tja, je moet érgens beginnen, toch?

Reacties

  1. Straks op teevee in docu van Cherry Duyns. Ik heb Bericht a/d Rattenkoning en Het Stenen Bruidsbed gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei, zover ben ik nooit gekomen. Wel De aanslag 'gezien' natuurlijk. Om 23:55 is Twee vrouwen op tv. Fijne Mulisch-avond!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuk idee van dat slaapfeest in de bieb! Musea doen het, de dierentuin doet het, raar eigenlijk dat een bibliotheek het nog nooit gedaan heeft. (Of toch wel?) Zorg maar dat je de primeur krijgt!
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @schrijverdezes: Het slaapfeest is niet mijn primeur. Ik heb er ooit over gelezen in een vakblad. Geen idee meer waar het was, maar ik vond het idee wel aardig. Misschien volgend jaar, tijdens de kinderboekenweek!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou ja, dan maar de primeur van het oosten! Het lijkt me in elk geval reuze-leuk en dan met een speurtocht en spookverhalen en een dierengeluidenspel in het donker. Ik geloof dat ik een beetje nostalgisch begin te worden...
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. volgens mij slapen ze in Den Haag regelmatig.. Er kwamen dan schrijvers voorlezen in van die mooie hästens-bedden.. iedereen er omheen, leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @henk: Nou ja, het was maar een idee. En volgens mij is er niks mis met mensen die 'voor het gratis' komen. Geeft jou weer de kans om iets te doen waardoor ze nog een keer terugkomen, toch?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha