Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding RSS feeds

Er wordt weer heel wat afgeworsteld, met die RSS feeds. Gemopper over 'vaak klikken', 'toevoegen aan en van tabbladen' tot en met die eerste reactie 'wat heb ik hier nou weer aan...'

Nou, ik kan je verzekeren lieve collega's, feeds zijn onmisbaar als je een beetje wilt volgen wat er op je meest favoriete sites wordt gepubliceerd.

Ik gebruik netvibes sinds de cursus voor alle blogs die ik graag lees, m'n favoriete cartoons, nieuwe aanwinsten van dvd's (héél handig) en voor sites waar niet zo vaak iets op gepubliceerd wordt. Zoals die van het MLP Overijssel. Juist dáárvoor is het onmisbaar. Het voorkomt onnodig surfen om te zien 'of er alweer...', netvibes waarschuwt je gewoon. Maar dan moet je natuurlijk wel regelmatig je feedreader openen, duh!

Na de cursus kreeg ik lieve complimenten van verbaasde collega's over hoe snel ik altijd weer overal reacties plaatste. Het verbaasde mij eigenlijk dat ze dachten dat ik daarvoor de hele dag achter internet zat. Het verbaasde me nog meer dat lang niet iedereen gedurende de cursus netvibes had gebruikt. Onze begeleiders hadden zelfs speciaal een knop gemaakt waarmee je in één keer alle feeds van alle blogs mét de reacties als één tabblad naar je netvibes kon uploaden. Appeltje eitje. Oké, ik had het reageren ook kunnen laten, maar het klopt, ik kan soms best lief zijn...

Eigenlijk heeft RSS voor mij maar één nadeel: ik kan niet tegen ongelezen feeds en ik kan het niet over m'n lieve hart verkrijgen om ze - zonder toch even te kijken - op gelezen te zetten. Alles willen weten hè. Dus uit zelfbescherming ben ik kieskeurig en surf ik via m'n vaste blogs soms even bij anderen voorbij. Sommigen onder ons zijn heel fanatiek, maar voor m'n beginnende collega's heb ik één tip: gebruik je netvibes tijdens de cursus om je medebloggers te volgen en om ervaring op te doen. Na afloop weet je wat RSS voor jou kan betekenen en ik weet zeker dat je ten minste één tabblad met je meest favoriete sites blijft gebruiken.

Feeds 'em d'r in, zou ik zeggen!

Reacties

  1. Ha die Astrid, n.a.v. je reactie op mijn profielfoto: tja wat een liefie nietwaar, helaas, dat was vroeger. Je hebt vast al gezien dat ik die tijdelijke profielfoto heb verwisseld voor een ander die beter bij mijn opgegeven profiel past!
    En, ja het is de bedoeling dat ik fijn af en toe met de WiFi aan de slag ga tussen de Toscaanse heuvels en onder de grenacheranken.
    Tot nader bericht.

    20 september 2008 10:13

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Grenache, welkom bij Scribbles!
    Toch fijn dat die trouwe hond je op het web even mocht vergezellen. Maar met een druif als alias is een druif als profiel inderdaad wel toepasselijk!

    Fijn vakantie, we reizen gewoon een beetje met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Astrid,
    Als ik jouw blog via RSS-feed wil binnenkrijgen, kan ik me dan alleen abonneren via Google enz. of ook via Outlook 2007? Zoja, hoe?
    (Bij andere bloggers lukt dat me wel)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag AvA,

    Abonneren via outlook? Ik moet je zeggen dat ik dat nooit doe. Maar volgens mij bedoel je daarmee de optie die je onder Atom krijgt. In het uitrolmenu van mijn feeds voor berichten en reacties staat deze helemaal onderaan.

    Als je die niet bedoelt, dan weet ik het even niet. Maar ik weet zeker dat dat wel moet kunnen. Ik heb een heel gewoon bloggerblogje en heb niks uitgeschakeld ofzo.

    Laat me weten of het lukt, anders roep ik hulp van een collega om je uit te leggen hoe het moet!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tsja, dat viel mij tijdens het begeleiden ook op.. En nu met de nieuwe lichting weer: zelfs het 23-dingen-blog werd wekelijks bezocht en erwerd gelijk geklikt op 'dingen'. Daardoor werden de 'tussendoor-berichten' met tips&trucs ook vaak gemist.. We doen ons best, maar sommige bibliothecarissen zijn kennelijk weerbarstig.. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...