- Link ophalen
- X
- Andere apps
Labels
hobby
Labels:
hobby
- Link ophalen
- X
- Andere apps
En dan is het echt gedaan. Na 26 jaar heb ik afscheid genomen van het bibliotheekwerk. Na een borrel vol lieve woorden en een prachtig gedicht, mooie cadeaus en een goudmijn aan persoonlijke levenswijsheden, maar vooral heel veel warme knuffels begin ik in januari aan een nieuw hoofdstuk in een nieuw boek. Het begin Toen ik in Hengelo begon werd ik verantwoordelijk voor alle producten rondom leesbevordering in het basisonderwijs. Ik zette alles wat er al was in een mooie brochure, ringbandje erdoor en ging op de fiets alle scholen langs om kennis te maken. Ik had al snel het gevoel dat er meer 'structuur' en doorgaande lijn in dat aanbod moest komen. Dus ik nodige mezelf uit bij het huidige Cubiss voor een kennismaking met De Rode Draad . Een prachtige reeks leesbevorderingsproducten voor groep 1 t/m 8, die jarenlang de basis van ons aanbod zou worden. Ik nam al snel het halve magazijn in beslag met boeken, materialen en kratten en er kwamen meer collega's in het team om de...
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenWat is een Stapel-elfje? Zijn dit boeken die je nog wilt lezen? In dat geval zou ík je aanraden met Alles is verlicht te beginnen. Over dat boek schreef Pieter Steinz in de NRC (ongeveer) dit: 'Je zou wensen dat iedereen het gelezen had, zodat je er overal over kon praten.'
Maar voor alle andere titels is vast ook iemand te vinden die zegt 'hiermee beginnen'.
En misschien heeft het stapeltje een heel andere betekenis?
Groet van schrvrdzs
Dag Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenEen stapel-elfje is mijn persoonlijke variatie op een stapelgedicht. En dat is een gedicht dat je maakt met de titels van boeken uit je boekenkast. Kijk hier maar eens. Krijg je al inspiratie?
Als je mijn titels van boven naar beneden leest, lees je een elfje ;-) Sinds de laatste boekensanering kan ik er geen gewoon gedicht meer van maken, helaas!
Ik heb alle boeken al gelezen en inderdaad, Alles is verlicht is een 5-sterren boek.
Succes met je eigen stapelgedichten.
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenDank voor de uitleg. Ik had er nog nooit van gehoord. Leuk idee wel! Wat is precies de rol van het elfje?
Nee, ik heb nog geen inspiratie. Maar dat kan nog komen.
In elk geval delen wij de liefde voor Alles is verlicht. Dezelfde P. Steinz van de NRC vond Verloren van Daniël Mendelsohn als ik mij goed herinner 100x (in elke geval vele malen) beter dan Alles is verlicht. Dat ben ik niet met hem eens, al vond ik Verloren ook heel goed en aangrijpend. Maar gek genoeg overstijgt fictie hier voor mij de werkelijkheid.
Groet van schrvrdzs
De rol van het elfje?
BeantwoordenVerwijderenBedoel je hiermee wat een elfje is?
Net als een haiku bestaat een elfje uit vaste dichtregels. Elf woorden, opgebouwd uit 1-2-3-4-1 woorden per zin. Een leuke dichtvorm om vooral met jonge kinderen mee te werken.
Het andere 5-sterren boek van Safran Foer is Extreem luid & ongelooflijk dichtbij. Daarvoor zou ik Grunberg en Chaimbers aan de kant leggen!
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenDank voor de uitleg! Ik had nog nooit van een 'elfje' gehoord, dus dit was iets wat jij onder de leermomenten zou rangschikken. Lijkt me inderdaad leuk om met kinderen te doen, misschien ook wel met bejaarden trouwens.
Ik heb Extreem luid & ongelooflijk dichtbij gelezen, maar het boeide me minder dan Alles is verlicht, misschien omdat daarna de verwachtingen te hoog gespannen waren. Een goeie Grunberg aan de kant leggen zou ik niet gauw doen, maar er zijn ook wel minder goeie Grunbergs. De nieuwste vind ik tot nu toe erg beklemmend. Zijn stijl wordt minder ironisch en daarmee wordt het allemaal steeds onontkoombaarder, wat denk ik ook wel eens zijn bedoeling zou kunnen zijn. Ik besef inmiddels weer even dat er niets boven het lezen van een goed boek gaat. Als er een medicijn tegen blogverslaving bestaat moet dat wel lezen zijn.
Groet van schrvrdzs
Ik heb me nog niet durvan wagen aan Grunberg. Maar als violist... ik zou toch Tirza maar eens moeten oppakken, niet?
BeantwoordenVerwijderenDag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenWaarom durf je je niet aan Grunberg te wagen? Wat betreft die viool: ik herinner me nauwelijks dat die in het boek voorkomt, al doet het omslag anders vermoeden.
Ik zou niemand aanraden met Tirza te beginnen, omdat naar mijn idee in de boeken van Grunberg een soort ontwikkeling zit. Maar dat idee kan onzin zijn.
Groet van schrvrdzs
Ik ken Grunberg van Yasha in de vpro-gids en een enkel tv-optreden. Ik weet nooit zo goed wat ik er van moet denken.
BeantwoordenVerwijderenOké, geen Tirza dus. Gewoon maar met z'n eerste boek beginnen, begrijp ik uit je opmerking.
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenOok via jouw advies is het me niet gelukt (RSS-feed van je postings), maar never mind, ik weet je wel te vinden, 'k heb je tot favoriet verklaard. Ook mijn boekhandelaar op je blog gewezen, kan hij met z'n inkopen er een beetje rekening mee houden!
Nou zeg, wat een boel eer voor zo'n simpel bloggertje als ik. En dat uit een voor mij onbekende hoek. Veel dank!
BeantwoordenVerwijderenIk ga nog even informeren voor je, dat is wel het minste dat ik kan doen.
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of het een goed advies is om met een oude Grunberg te beginnen, maar ik heb het idee dat er een soort ontwikkeling in zijn boeken zit en die vind ik wel interessant. Ik weet natuurlijk niet of een ander dat ook zo zal ervaren. Ik weet eigenlijk ook niet of Grunberg een schrijver is die ik echt kan aanraden, want ik kan me voorstellen dat sommige mensen hem heel erg vervelend vinden. Maar proberen kan altijd.
Mij verging het zo:
Ik begon met Blauwe maandagen, lang nadat het verschenen was. Ik vond er niks aan, de humor irriteerde me, en ik denk dat ik het niet eens heb uitgelezen, of met moeite. Ongeveer een half jaar later gaf ik hem een tweede kans en begon in Fantoompijn. Dat vond ik onverwacht zó goed dat ik dacht: laat ik Blauwe maandagen toch nog maar eens proberen. En opeens vond ik het prachtig. Ik heb dit zelf altijd nogal vreemd gevonden, omdat er maar zo weinig tijd tussen zat. Na b.v. tien jaar iets anders gaan waarderen vind ik nog wel te begrijpen, maar dit vond ik vreemd. Maar zo ging het. Eén boek van hem beviel me echt niet, nl. Figuranten. De rest vond ik redelijk tot zeer goed.
Groet van schrvrdzs
Nou, dat is een mooi verhaal. Op mij komt het vooral over als een 'persoonlijke' ontwikkeling en niet direct die van Grunberg.
BeantwoordenVerwijderenEn dat is toch wat lezen is: iets persoonlijks. Deze week kwam ik een vernietigende recensie tegen van Dit is alles. De onverwachte wending van het slot werd niet eens genoemd, laat staan dat die keuze van de auteur de kwaliteit van het boek iets omhoog zou halen.
Wat anderen ook zeggen, je kunt maar één ding doen en dat is zelf lezen en het boek onderdeel laten worden van jouw eigen ontwikkeling. Grunberg zal mijn pad kruisen als we daar allebei aan toe zijn!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenSorry, nog een keer i.v.m. typefouten.
BeantwoordenVerwijderenDag Astrid,
Je hebt gelijk dat je alleen maar zelf kunt lezen en dat hetzelfde boek voor iedereen iets anders kan betekenen. Maar ik geloof toch niet dat ik alleen over een persoonlijke ontwikkeling schreef. In Grunberg is volgens mij ook voor anderen een ontwikkeling te bespeuren. Eerst schreef hij over rare mensen die rare dingen deden, toen over gewone mensen die rare dingen deden en nu over gewone mensen die gewone dingen doen. En het beklemmende hiervan is dat nu juist die gewone dingen zo raar zijn. En dat je niet meer kunt denken: het zijn rare mensen die het doen. M.a.w. je zou het zelf kunnen zijn. Dit is wel erg kort, maar zo ongeveer ervaar ik het.
Andere auteurs kunnen natuurlijk hetzelfde effect hebben. Toevallig hou ik wel van Grunberg.
Groet van schrvrdzs
Ik vind je korte analyse van Grunberg wel heel duidelijk. En dat dat beklemmend werkt, kan ik me ook wel voorstellen. Hoe gewoner, hoe dichterbij. En dat willen we niet altijd zien...
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier met je boek!
@AvA: Ik ben eruit waar het probleem zit, maar we snappen allemaal niet waarom! De URL die je gebruikt om m'n feeds aan outlook toe te voegen (via atom bijvoorbeed) eindigt op 'default#'. Als je het # weghaalt, accepteert hij de URL wel. Probeer het maar eens, bij mij lukte het op die manier.
BeantwoordenVerwijderenDag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenMet de RSS lukt het nog steeds niet, maar ik mail je hier met een andere reden. Jouw plaatje bij deze posting heeft me aardig aan het schuiven en stapelen gezet, maar zo'n poetisch/dramatisch/droeve stapel als je kunt vinden op de posting van 30.8 bij www.boekengek.blogspot.com , nee, dat is niet eenvoudig.
Wellicht zie ik je 'n keer in Concordia binnenkort zonder dat we 't weten.
Ai, maar volgens mij ontstond dat gedicht door pijnlijke omstandigheden van buiten. Tja, zo gaat dat soms, met poëzie.
BeantwoordenVerwijderen