Begin deze week schreef collega Essen2punt0 een post over de agenda van de toekomst voor bibliotheken. Ter illustratie van ons imagoprobleem plaatste ze er een filmpje bij. Ik moest het even laten bezinken, niet wetende wat te doen: lachen of huilen. Imagoprobleem? Lijkt mij meer een gevalletje van how low can you go. Maar ik ga nu toch voluit voor de lach en wil mijn lezers die Essen niet kennen graag laten meegenieten. Je kunt ons biblio-thecarissen tenslotte niet verwijten dat we geen humor hebben!
Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1. Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...
Mooi he :)
BeantwoordenVerwijderenen op youtube ligt nog een heel universum meer van dit soort filmpjes!
Er is meer?!
BeantwoordenVerwijderenWas er al bang voor :-(
En dan heb je ook nog de Pimp your bookcart wedstrijden...
Lang leve de zelfservice!
Ik zal je (on)gerust stellen: er is nog veel en veel meer! ;)
BeantwoordenVerwijderen