Doorgaan naar hoofdcontent

Astrids Tijdlijn

Collega Essen2punt0 introduceert vandaag haar persoonlijke tijd-lijn van Dipity. Dat ziet er heel stoer uit, even gauw een account aanmaken (wat gaat dat snel en easy na 23dingen) en tada:
Scribbles presenteert Astrids Tijdlijn!



Inderdaad, heel stoer, maar waarom doet hij na een half uurtje stoeien nog niet helemaal wat ik wil? Zoals:
  • op een periode van 1 maand blijven staan (is mooier),
  • en meer dan alleen de laatste 20 blogs laten zien (is voller),
  • en eigenlijk liever als widget in m'n zijbalk (is permanenter),
  • en wat toont het knopje Show All eigenlijk voor extra's?

Astrid Twijfelt. Valt dit onder de 'speledingetjes' of ga ik dit ook nog als functioneel ervaren? Misschien hebben andere Dipity-deskundigen nog wat tips en trucs voor een Dipity-groentje.

Reacties

  1. Heb ook een account aangemaakt. Ziet er leuk uit, maar er blijft niet veel van over als je de verhoudingen aanpast voor je sidebar, check:
    http://wp.enschedeaanzee.eu/wordpress/
    (testsite)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, die sidebar had ik ook al weer verwijderd, helaas.
    Bij jou staat hij wel op Maand en niet op 6 maanden, hoe doe je dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vlak onder de topbar staat tussen zoom en show all een dropdown menu, waarmee je het op month kunt zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O nee, helpt ook niet. Raar dat je dat niet kunt presetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, zover was ik dus ook gekomen! En ook gek, hij heeft nog steeds m'n laatste post niet toegevoegd. Astrid twijfelt steeds meer over nut en noodzaak van dit hebbedingetje :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Opstartperikelen

Na twee maanden waarin m'n prioriteit lag bij goed slapen, rust nemen en overleven is het vanmorgen weer tijd voor dat ochtendritueel waar ik me lekker bij was gaan voelen: baantjes crawlen. Ik overwin m'n luie weerstand en pak de zwemspullen bij elkaar. Maar waar is m'n kaart? Hoezo zit die niet op de vaste plek in de vaste rugzak? Hoe ik alle logische en onlogische alternatieven ook doorzoek: geen kaart. Hè gatsie, m'n irritatie stijgt langzaam naar niveau 1.  Ik overwin het gevoel 'dan maar thuis te blijven' en loop in de ochtendmist richting zwembad. Ik richt me op de mantra Alles komt goed , maar ondertussen trekken ook vele scenario's van het gesprek aan de balie voorbij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook nog m'n energiekoekje voor de terugweg ben vergeten. Hè gatsie, dan ga ik wel honger hebben. Ik voel de irritatie gestaag naar niveau 2 stijgen. De dame aan de balie heeft gelukkig een beter gemoed dan ik en geeft me zonder morren, zonder kosten ...